Тарквата Таса

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Таса.

Тарквата Таса
італ.: Torquato Tasso
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	11 сакавіка 1544[1][2]^[…]
Месца нараджэння	Сарэнта, правінцыя Неапаль, Кампанія, Італія[3][4]
Дата смерці	25 красавіка 1595(1595-04-25)[1][5]^[…] (51 год) ці 25 мая 1595(1595-05-25)[4] (51 год)
Месца смерці	Рым, Папская вобласць[3][4]
Пахаванне	Sant'Onofrio^[d]
Бацька	Бернарда Таса^[d]
Альма-матар	Падуанскі ўніверсітэт
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	паэт, пісьменнік, драматург, празаік
Гады творчасці	з 1562
Кірунак	Гуманізм і маньерызм
Жанр	narrative poetry^[d], дыялог, драма, паэма, Трактат, ода^[d], Канцона, Мадрыгал і санет
Прэміі	Poet's Crown^[d]
Подпіс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Тарквата Та́са^[6] (італ.: Torquato Tasso, 11 сакавіка 1544, Сарэнта — 25 красавіка 1595, Рым) — адзін з найбуйнейшых італьянскіх паэтаў XVI стагоддзя, прадстаўнік позняга Адрадэння. Аўтар знакамітай паэмы «Вызвалены Ерусалім» (1575).

У 1560—1565 гадах вучыўся ў Падуанскім і ў Балонскім універсітэтах. З 1565 года на службе ў кардынала Луіджы д’Эстэ. З 1572 года прыдворны паэт ферарскага герцага Альфонса II д’Эстэ.

Творчасць

Першы адметны твор Тарквата Таса — фантастычная паэма «Рынальда» (1562)^[6]. Галоўны твор — эпічная паэма ў актавах «Вызвалены Ерусалім» (1580^[6]), напісаная ў традыцыях гераічнага эпасу і рыцарскага рамана. Паэма была асуджана інквізіцыяй, яе другая рэдакцыя пад назвай «Заваяваны Іерусалім» (1593) мае артадаксальна-каталіцкі характар. Аўтар паэмы «Сем дзён стварэння свету» (1594), філасофскіх «Дыялогаў» (зберагліся 28 з іх, у тым ліку «Бацька сям’і», 1583^[6]), драмы «Амінта» (1573) і іншых твораў.

У апошнія гады жыцця пасля цяжкай псіхічнай хваробы Т. Таса адышоў ад ідэй гуманізму^[6]. Пачаўся заняпад яго творчасці.

Вобраз Тарквата Таса як паэта і чалавека знайшоў адлюстраванне ў творчасці Ё. В. Гётэ, Дж. Байрана, Дж. Леапардзі, К. М. Бацюшкава, Н. В. Кукальніка і іншых^[6][7].

Крыніцы

1. autori vari Enciclopedia Treccani — Istituto dell'Enciclopedia Italiana, 1929.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q731361"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q3803714"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2818964"></a>
2. BeWeB Праверана 4 жніўня 2020.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q77541206"></a>
3. Тассо Торквато // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135"></a>
4. Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q3621644"></a>
5. Aquilecchia G. Torquato Tasso // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>
6. БелЭн 2002.
7. ВСЭ 1976.

Літаратура

• Таса Тарквата // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 448. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
• Та́ссо Торквато / Елина Н. Г. // Т. 25. Струнино — Тихорецк. — М. : Советская энциклопедия, 1976. — С. 286—287. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
• Тассо Торквато // Литературная энциклопедия: В 11 т. — [М.], 1929—1939. — Т. 11. / Ред. коллегия: Лебедев-Полянский П. И., Нусинов И. М.; Гл. ред. Луначарский А. В.; ученый секретарь Михайлова Е. Н. — М.: Худож. лит., 1939. — Стб. 189—194. — 824 стб.: ил. (руск.)

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Тарквата Таса