Ташкенцкі метрапалітэн Тошкент метрополитени | |
---|---|
Інфармацыя | |
Краіна | |
Горад | Ташкент |
Дата адкрыцця | 6 лістапада 1977 |
Даўжыня ліній | 70,5 км |
Колькасць станцый | 50 |
Колькасць ліній | 4 |
Пасажырапаток за дзень | 180-200 тыс.пас./суткі[1] |
Пасажырапаток за год | 71,2 млн чал. (2019)[2] |
Ташкенцкі метрапалітэн на Вікісховішчы |
Ташкенцкі метрапалітэн (узб.: Toshkent metropoliteni) — сістэма ліній метрапалітэна ў Ташкенце (Узбекістан) — агульная працягласць 70,5 км, 50 станцый, 4 ліній (на 2024 год)[3].
Будаўніцтва Ташкентскага метрапалітэна пачалося ў 1968—1970 гадах.
Першая лінія (пазней атрымала назву Чыланзарская) працягласцю 12,2 км і 9 станцыямі была пушчана ў 1977 годзе. Другая чарга гэтай лініі была запушчана ў эксплуатацыю ў 1980 годзе.
Першая частка другой лініі Ташкенцкага метрапалітэна (Узбекістанскай) была ўведзена ў эксплуатацыю ў 1984 годзе, а поўнасцю стала функцыянаваць з 1992 года.
За гады Незалежнасці была спраектавана і здадзена ў эксплуатацыю ў верасні 2001 года першая частка Юнусабадскай лініі — 6 станцый, а 30 жніўня 2020 года яшчэ дзве станцыі.
Таксама, з 30 жніўня 2020 года, запушчана першая чарга (7 станцый) наземнай кальцавой лініі (Трыццаць гадоў Незалежнасці) метро.
26 снежня 2020 года адкрыты Сергелійскі наземны участак (радыус) Чыланзарскай лініі, які складаецца з 5 станцый.
З 25 красавіка 2023 года запушчаны яшчэ 5 станцый наземнай кальцавой лініі. 11 сакавіка 2024 года былі адкрыты яшчэ 2 станцыі гэтай лініі.