Траглабіёнты

Пратэй еўрапейскі — эндэмічны насельнік падземных азёр у балканскіх пячорах.

Траглабіёнты^[1] (ад стар.-грэч.: τρώγλη — пячора, нара і βίος — жыццё) — жывёлы, якія пастаянна жывуць у пячорах, расколінах горных парод, пячорных вадаёмах альбо вадацёках. Прадстаўнікі спелеафаўны^[1].

Як правіла, у траглабіёнтаў адсутнічае пігментацыя пакроваў цела, таму афарбоўка цела іх звычайна белая або жаўтлявая. Органы зроку звычайна рэдукаваныя, але добра развіта тактыльнае пачуццё і нюх, а ў рыб — органы бакавой лініі. Траглобіёнтам ўласцівы ацыклічнае размнажэнне, запаволены абмен рэчываў, актыўнасць на працягу ўсяго года (без сезонных рытмаў), а для пазваночных прадстаўнікоў групы — рост на працягу ўсяго жыцця. Дзякуючы стабільнасці умоў існавання ў пячорах, сярод траглабіёнтаў сустракаюцца шматлікія прадстаўнікі старажытнай фаўны.

Большасць траглабіёнтаў таксама з’яўляюцца лакальнымі эндэмікамі. Сярод іх найбольш звычайныя малюскі, ракападобныя, п’яўкі, калаўроткі, паліхеты, рыбы, амфібіі^[1].

Гл. таксама

• Пячоры
• Біяспелеалогія
• Спелеафаўна
• Стыглабіёнты

Крыніцы

1. БелЭн 2002.

Літаратура

• Траглабіёнты // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 497. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
• Биологический энциклопедический словарь (руск.) / Гл. ред. М. С. Гиляров; Редкол.: А. А. Баев, Г. Г. Винберг, Г. А. Заварзин и др. — М.: Сов. энциклопедия, 1986. — С. 831. — 831 с. — 100 000 экз.
• Троглобио́нты // Т. 26. Тихоходки — Ульяново. — М. : Советская энциклопедия, 1977. — С. 236. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)

Спасылкі

• Прокопов Г. А. Пещерная биота: краткий обзор и методика описания // «Пешеры» — информационно-поисковая система Российского Союза Спелеологов (руск.)