Тэфі Уільямс

Тэфі Уільямс
англ.: Taffy Williams
Дата нараджэння 28 верасня 1933(1933-09-28)
Месца нараджэння
Дата смерці 3 студзеня 1996(1996-01-03)[1] (62 гады)
Месца смерці
Грамадзянства
Прыналежнасць Кангалезская нацыянальная армія, Узброеныя сілы Біяфры  (англ.) (бел.
Род войскаў найміты
Званне маёр
Часць Каманда 5 (Конга), 4-я дэсантная брыгада (Біяфра)
Бітвы/войны Кангалезскі крызіс, Грамадзянская вайна ў Нігерыі

Дэвід Х’ю «Тэфі» Уільямс (англ.: David Hugh "Taffy" Williams; 28 верасня 1933 — 7 мая 1996) — паўднёваафрыканскі найміт валійскага паходжання, удзельнік грамадзянскіх войн у Конга і Нігерыі.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Вырас у ПАР. Там жа атрымаў ваенную падрыхтоўку.

З верасня 1965 года ваяваў у складзе наёмніцкага фарміравання «Каманда 5» пад кіраўніцтвам Майка Хоара, якое змагалася на баку кангалезскага ўрада[2]. Удзельнічаў у падаўленні паўстання Сімба[3][4]. У красавіку 1967 года з’ехаў у Лондан, чакаючы наступных найміцкіх місій[5].

У 1967 годзе далучыўся да сепаратыстаў Біяфры. Служыў у 4-й дэсантнай брыгадзе пад пачаткам Рольфа Штайнера. Узначальваў ударную групу «Нсука». У лістападзе 1968 года, калі Штайнер вымушана пакінуў Біяфру, стаў камандуючым дэсантнай брыгады (да таго часу стала дывізіяй), але з-за паражэння пад Анічу страціў пасаду. У наступным працаваў як ваенны інструктар[6].

У 1969 годзе яго кантракт з сепаратыстамі скончыўся[7]. З’ехаў на Мальёрку, дзе знаходзіўся ў чаканні новых найміцкіх падпрацовак, але ніякіх прапаноў так і не паступіла[8].

Крыніцы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ а б https://www.facebook.com/HOPEFORBIAFRA/posts/854433578024051
  2. ↑ Archivierte Kopie(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 25 лютага 2021. Праверана 20 ліпеня 2023.
  3. ↑ http://www.historyofwar.org/articles/people_hoare.html
  4. ↑ Mike Hoare: 'Congo Mercenary, Paladin Press, Boulder/Colorado 2008, ISBN 978-1-58160-639-3, p. 253—264
  5. ↑ Mercenaries: For a fight they’re out, in: The Tuscaloosa News vom 6. August 1967, S. 14, hier:
  6. ↑ Коновалов 2015, pp. 73–79.
  7. ↑ Anthony Mockler: The new mercenaries. Corgi Books, London 1986, ISBN 0-552-12558-X, S. 179—182
  8. ↑ Frederick Forsythe: Looking for a good war, in: The Tuscaloosa News, June 5, 1970, p. 12

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • Коновалов, И.П. (2015). Солдаты удачи и воины корпораций : История современного наёмничества. Пушкино: Центр стратегической конъюнктуры. ISBN 978-5-9906069-7-5.