Уга Міфсуд Банічы | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Ċensu Tabone[d] | ||||||
Пераемнік | Гвіда дэ Марка | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
8 лістапада 1932[1] (92 гады) |
||||||
Веравызнанне | Каталіцкая Царква | ||||||
Партыя | |||||||
Адукацыя | |||||||
Навуковая ступень | доктарская ступень[d][2] | ||||||
Аўтограф | |||||||
Узнагароды |
Honorary doctor of the Paris-Sorbonne University[d] (29 сакавіка 1996) |
||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Уга Міфсуд Банічы (мальт.: Ugo Mifsud Bonnici, нар. 8 лістапада 1932) — мальтыйскі палітык, прэзідэнт Мальты з 4 красавіка 1994 да 4 красавіка 1999 года.
Навучаўся ў Каралеўскім універсітэце Мальты, дзе атрымаў ступень доктара права ў 1955. Працаваў юрыстам у судовай сістэме Мальты. У 1966 пачаў палітычную кар’еру, абраны ў парламент ад Нацыяналістычнай партыі, у далейшым нязменна станавіўся дэпутатам Палаты прадстаўнікоў Мальты аж да свайго рашэння пакінуць дэпутацкі корпус у 1994. Быў актыўным членам Нацыяналістычнай партыі, адказваў у яе апараце за пытанні адукацыі. Пасля перамогі партыі на выбарах у 1987 годзе заняў пасаду міністра адукацыі Мальты, які захоўваў са зменамі ў змесце паўнамоцтваў аж да 1994 года. Прэзідэнт Мальты ў 1994—1999 гадах. Вядомы як аўтар шматлікіх публіцыстычных выступленняў у друку.
Уга Міфсуд Банічы адбываецца з вядомай у мальтыйскай палітыцы сям’і, члены якой неаднаразова займалі самыя розныя пасады ў дзяржаўным апараце. Так, сын самога Уга Міфсуда Банічы, Кармела (н. 1960), з’яўляецца міністрам юстыцыі ў ўрадзе Лорэнса Гонзі, а стрыечны брат — таксама Кармела (р. 1933) быў прэм’ер-міністрам.