Улад II Дракул | ||||
---|---|---|---|---|
| ||||
|
||||
Спадчыннік | Улад III Цэпеш | |||
|
||||
Нараджэнне |
30 жніўня 1395 |
|||
Смерць |
не пазней за 4 снежня 1447 ці 7 снежня 1447[1] (52 гады) |
|||
Месца пахавання | ||||
Род | House of Drăculești[d] | |||
Бацька | Мірча I Стары | |||
Маці | ?[d][2] | |||
Дзеці | Улад III Цэпеш[2], Radu cel Frumos[d], Mircea II of Wallachia[d] і Улад IV Манах | |||
Член у | ||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Улад II Дракул (30 жніўня 1400 - 1447) - гаспадар Валахіі з роду Басарабаў, сын валашскага гаспадара і ваяводы Мірчы I Старага. Бацька Ўлада III Цэпеша.
Яго мянушка "Дракула" паходзіць ад латинскага "draco" (дракон) і звязана з яго прыналежнасцю да Ордэна Дракона ў Трансільваніі, еўрапейскага рыцарскага ордэна, створанага для абароны хрысціянства і змагання супраць Асманскай імперыі.
Падчас сваяго кіравання Валахіяй, быў вымушаны выплачваць даніну асманскаму султану, у гэты час Валахія была ў залежнасці ад Асманскай імперыі.
20 студзеня 1437 года ён выдаў хартыю, у якой абвяшчаў сябе «Памазанцам Божым, самадзержцам, вялікім ваяводам і гаспадаром усёй Венгравалахіі і герцагам Фагараша і Амласа». Неўзабаве сітуацыя змянілася: у сувязі са смерцю Сігізмунда Люксембургскага ўплыў Венгрыі на Валахію зменшыўся і Улад змушаны быў вярнуцца пад пратэктарат Асман.
Пасля ваенных поспехаў венгерскага ваяводы Янаша Хуньядзі супраць туркаў, Улад прыняў сюзерэнітэт Венгрыі над Валахіяй.
Улад II быў забіты ў снежні 1447 года ў выніку палітычнай змовы.