Усевалад Вялікае Гняздо | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
1154[1][2] ці 22 кастрычніка 1154[3] |
||||||
Смерць |
12 красавіка 1212[4] ці 13 красавіка 1212[3] |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Род | Рурыкавічы | ||||||
Бацька | Юрый Далгарукі[5][6] | ||||||
Жонка | Марыя Шварнаўна[d][7] і Любава Васількаўна[d][7] | ||||||
Дзеці | Konstantin of Rostov[d], Юрый Усеваладавіч, Яраслаў Усеваладавіч, Sviatoslav IV of Vladimir[d][8], Vladimir Vsevolodovich[d], Ivan Vsevolodovich[d][6] і Верхуслава Усеваладаўна[d] | ||||||
Веравызнанне | праваслаўе | ||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Усевалад Вялікае Гняздо (у хрышчэнні Дзмітрый; 1154[1][2] ці 22 кастрычніка 1154[3], Дзмітраў — 12 красавіка 1212[4] ці 13 красавіка 1212[3], Уладзімір) — вялікі князь кіеўскі (1173), уладзімірскі (1176—1212).
Сын Юрыя Далгарукага. У 1155—62 князь растоўскі і суздальскі (з братам Міхаілам). У 1162 выгнаны братам Андрэем Багалюбскім і выехаў у Візантыю. Да 1168 вярнуўся на Русь, у 1173 двойчы княжыў у Кіеве. Пасля забойства Андрэя (1174) дапамог брату Міхаілу заняць уладзімірскі прастол, пасля яго смерці (1176) сам стаў вялікім князем уладзімірскім.
Ваяваў з Чарнігавам, Волжска-Камскай Балгарыяй, полаўцамі і інш., значна пашырыў межы Уладзімірскага княства, трымаў у залежнасці Вялікі Ноўгарад.
За шматдзетнасць (8 сыноў, 4 дачкі) атрымаў мянушку Вялікае Гняздо.