Файлак ар-Рахман

Файлак ар-Рахман
араб. فيلق الرحمن‎‎
Выява лагатыпа
Іншыя назвы Легіён ар-Рахман
Корпус ар-Рахман
З'яўляецца часткай Сірыйская свабодная армія
Ідэалогія сірыйскі нацыяналізм, суніцкі ісламізм
Рэлігійная прыналежнасць іслам
Лідары Абдул Наср Шамір[1]
Штаб-кватэра Qalaat al-Madiq
Сфарміравана 2013
Саюзнікі Фронт аль-Нусра
 Катар
 ЗША
Праціўнікі  Сірыя
 Расія
 Іран
Хезбала
Колькасць членаў 2000 — 3000 (2015 год)
8000 — 9000 (2018 год)
Удзел у канфліктах Грамадзянская вайна ў Сірыі

Файлак ар-Рахман (англ.: Feilaq al-Rahman, араб. فيلق الرحمن‎‎ — «Легіён (Корпус) ар-Рахман», «Легіён (Корпус) Госпада») — сірыйская ўзброеная ісламісцкая групоўка, звязаная з Сірыйскай свабоднай арміяй[2][3][4]. Адносіцца да так званай «умеранай» апазіцыі[5].

Узнікла ў лістападзе 2013 года шляхам аб’яднання некалькіх антыўрадавых фарміраванняў (найбольш буйныя — брыгады Liwa al-Bara і Liwa Abu Musa al-Ash'ari)[5]. Да сакавіка 2018 года дзейнічала ў асноўным ва Усходняй Гуце, на ўсходняй ўскраіне Дамаска (раён Джабар), ва Усходнім Каламуне. Групоўку ўзначальваў Абдул аль-Наср Шамір. Ён дэзертыраваў з сірыйскай арміі ў пачатку 2012 года.

Групоўка дэкларуе сваёй мэтай звяржэнне рэжыму Башара Асада, па сваёй ідэалогіі блізкая забароненым ў Сірыі «Братам-мусульманам». Падтрымліваецца Катарам і ЗША.

Гісторыя

[правіць | правіць зыходнік]

У 2014 годзе «Файлак ар-Рахман» сумесна з групоўкамі «Джэйш аль-Іслам» і «Ахрар аш-Шам» увайшла ў Аб’яднанае ваеннае камандаванне Усходняй Гуты, аднак гібель у канцы 2015 гады лідара «Джэйш аль-Іслам» Захрана Алуша прывяла да абвастрэння суперніцтва паміж «Файлак ар-Рахман» і «Джэйш аль-Іслам», які перарос у красавіку—маі 2016 года ва ўзброеныя сутыкненні.

У лютым 2016 года да групоўкі «Файлак ар-Рахман» далучыліся баевікі Ісламскага саюза Аджнад аш-Шам, якія базаваліся ва Усходняй Гуце. Гэта прывяло да ўзмацнення пазіцый «Файлак ар-Рахман».

24 мая 2016 года кіраўнікі «Файлак ар-Рахман» і «Джэйш аль-Іслам» пры пасярэдніцтве Катара падпісалі пагадненне аб спыненні баявых дзеянняў, аднак ўжо 14 чэрвеня сутыкненні аднавіліся, прычым «Файлак ар-Рахман» адбіў у праціўніка шэраг раёнаў на поўдні Усходняй Гуты.

У лютым 2017 года кіраўнік палітсавета «Файлак ар-Рахман» Мутасім Шамір прыняў удзел у мірных перамовах у Жэневе.

У лютым—маі 2017 года атрады «Файлак ар-Рахман» адлюстравалі спробы наступлення ўрадавых войскаў на раён Джабар[6].

У красавіку—маі 2017 года новыя кровапралітныя сутыкненні ўспыхнулі паміж «Джэйш аль-Іслам» і «Файлак ар-Рахман», якую на гэты раз падтрымалі баевікі «Хаят Тахрыр аш-Шам» — новага альянсу, які сфармаваўся на базе «Фронту аль Нусры»[7]. У ходзе баёў было забіта ў агульнай складанасці да 100 баевікоў[8].

У чэрвені 2017 года ўрадавыя войскі распачалі чарговую спробу наступлення на пазіцыі «Файлак ар-Рахман» у Джабары. Баі працягваліся да сярэдзіны жніўня. Па сцвярджэнні ўрадавых крыніц, за першы месяц баёў баевікі страцілі 400 чалавек[9].

Тым часам у «Файлак ар-Рахман» сапсаваліся адносіны з былымі саюзнікамі — «Тахрыр аш-Шам» і «Ахрар аш-Шам»[10]. 6 жніўня 120 баевікоў «Ахрар аш-Шам», якія базаваліся ў Арбіле, з-за ўнутраных разборак перайшлі на бок «Файлак ар-Рахман»[11]. Паведамлялася, што ў гэтым канфлікце «Тахрыр аш-Шам» заняў бок «Ахрар аш-Шам». 9 жніўня праціўнікі падпісалі пагадненне аб спыненні агню[12].

У жніўні 2017 года прадстаўнікі «Файлак ар-Рахман» у Жэневе падпісалі пагадненне з Расіяй аб удзеле ў зоне дээскалацыі ва Усходняй Гуце, дамоўленасць аб стварэнні якой была дасягнута пры пасярэдніцтве Расіі, Турцыі і Ірана[13]. Тым не менш, ужо ў верасні адбыліся сутыкненні ў Джабары паміж групоўкай і ўрадавымі сіламі[14].

У лістападзе 2017—студзені 2018 гадоў «Файлак ар-Рахман» ва ўзаемадзеянні з «Ахрар аш-Шам» зрабіла спробу ўсталяваць кантроль над стратэгічным аб’ектам — транспартнай базай (складам браняванай тэхнікі) у н. п. Хараст, адрэзаўшы яе ад падкантрольных сірыйскай арміі тэрыторый на захадзе[15].

Урадавыя сілы змаглі аднавіць кантроль над базай, аднак баі за суседнія кварталы працягнуліся. У ходзе жорсткіх баёў з ужываннем танкаў і артылерыі абодва бакі панеслі істотныя страты[16][17].

25 лютага часці сірыйскіх урадавых войскаў пачалі маштабную наземную аперацыю па ліквідацыі апазіцыйнага анклава[18]. У сярэдзіне сакавіка, пасля таго як урадавыя сілы разрэзалі Усходнюю Гуту на тры часткі («Файлак ар-Рахман» кантралявала паўднёвы анклаў — Хамура), баевікі групоўкі адышлі ў Айн Тарма[19]. 23 сакавіка групоўка «Файлак ар-Рахман» дамовілася з прадстаўнікамі расійскага Цэнтра па прымірэнні варагуючых бакоў у Сірыі здаць пазіцыі і эвакуявацца разам з сем’ямі з населенага пункта Арбіль і сталічных раёнаў Айн Тарма і Джабар у зону дээскалацыі Ідліб, на тэрыторыі, кантраляваныя ўзброенай апазіцыяй[20]. Калона аўтобусаў, у якой знаходзіліся больш за 5400 баевікоў і членаў іх сем’яў пакінула Усходнюю Гуту 25 сакавіка і на наступны дзень прыбыла на паўночны захад Сірыі[21].

Крыніцы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ "Breaking reports: Syrian Army captures leader of Faylaq al-Rahman rebel group in east Damascus". Al-Masdar News. 24 March 2018. Архівавана з арыгінала 22 жніўня 2019. Праверана 22 жніўня 2019.
  2. ↑ Aron Lund, Showdown in East Ghouta, Fondation Carnegie pour la paix internationale, 4 mai 2016.
  3. ↑ Ellen Francis et Suleiman Al-Khalidi, Offensive des rebelles syriens en banlieue nord-est de Damas, Reuters, 20 mars 2017.
  4. ↑ Laure Stephan, Syrie : quelles sont les forces en présence dans la Ghouta orientale ?, Le Monde, 1 mars 2018.
  5. ↑ а б JOŠKO BARIĆ. Faylaq al-Rahman’s decline in East Ghouta. Syrian War Daily (30 красавіка 2017).
  6. ↑ The Business of Smuggling Supplies in Besieged Eastern Ghouta Архівавана 9 верасня 2019., Syria Deeply, April 25, 2017
  7. ↑ Wisam Franjieh In Besieged Eastern Ghouta, Rebel Infighting Increases Civilian Suffering Архівавана 30 мая 2019., Syria Deeply, Aug. 1, 2017
  8. ↑ Infighting in Syria’s Ghouta leaves nearly 100 dead, Al-Jazeera, 2 May 2017
  9. ↑ 400 rebels killed by the Syrian Army during east Damascus offensive Архівавана 14 кастрычніка 2017., Al-Masdar 15 July 2017
  10. ↑ Protests Besiege Nusra Front in Damascus’ Eastern Ghouta, Asharq Al-Awsat, 29 July 2017
  11. ↑ The split of dozens of elements from the free Cham and their joining the "Corps of Rahman"(недаступная спасылка). El-Dorar al-Shamia (6 жніўня 2017). Архівавана з першакрыніцы 20 жніўня 2018. Праверана 22 жніўня 2019.
  12. ↑ The agreement terms implemented with Failaq al-Rahman , Senior commander of Ahrar al-Sham tells AlDorar(недаступная спасылка). Al-Dorar al-Shamia (10 жніўня 2017). Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2017. Праверана 22 жніўня 2019.
  13. ↑ Syria: Faylaq Al-Rahman Joins Ghouta Truce Asharq Al-Awsat, 19 August 2017
  14. ↑ Executive Summary for September 29th: Dozens of Pro-Government Forces Killed by Rebel Attacks Архівавана 27 лютага 2018., Syria Deeply, 29 September 2017
  15. ↑ Сирия потеряла ещё одного генерала: в чём сложность и значение деблокирования базы в Харасте // ФАН (Федеральное агентство новостей) Архівавана 13 ліпеня 2018.
  16. ↑ Сирийская армия прорвала окружение военной базы под Дамаском // ФАН (Федеральное агентство новостей)
  17. ↑ САА удалось прорвать окружение военной базы под Дамаском // ФАН (Федеральное агентство новостей) Архівавана 9 студзеня 2018.
  18. ↑ Сирийская армия начала наступление в Восточной Гуте // ИА IAREX, 25.02.2018
  19. ↑ Syria war: Thousands flee Eastern Ghouta as army advances. BBC (15 сакавіка 2018).
  20. ↑ Bassem Mroue. Hundreds gather to leave second pocket in Syria’s Ghouta(недаступная спасылка). Associated Press (24 сакавіка 2018). Архівавана з першакрыніцы 27 сакавіка 2018. Праверана 22 жніўня 2019.
  21. ↑ Fresh rebel withdrawals from Syria's shrinking Ghouta. Agence France-Presse (26 сакавіка 2018).