У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем
Фейсал.
Фейсал I, Файсал I (араб. فيصل بن حسين) (1883 — 8 верасня 1933) — арабскі палітычны і дзяржаўны дзеяч; кароль Сірыі (у 1920 г.) і Ірака (1921—1933 гг.) з дынастыі Хашымітаў. Сын шэрыфа Мекі Хусэйна ібн Алі. Напярэдадні і падчас 1-й сусветнай вайны падтрымліваў сувязь з арабскімі нацыяналістамі Асманскай імперыі. Пасля пачатку паўстання 1916 г. у Хіджазе узначаліў паўночную армію арабскіх паўстанцаў, якая вызваліла ў 1918 г. ад турак тэрыторыі Сірыі і Іарданіі. Прадстаўнік Хіджазу на Парыжскай мірнай канферэнцыі 1919 – 1920 гг. У 1918—1920 гг. узначальваў арабскую адміністрацыю Сірыі, у сакавіку 1920 г. быў абвешчаны каралём. Эміграваў пасля французскай акупацыі Сірыі у канцы ліпеня 1920 г. Па ўказанні англійскіх каланіяльных улад у жніўні 1921 г. быў абвешчаны каралём Ірака. Быў цесна злучаны з лідарамі праанглійскіх палітычных груповак.
Зноскі
Фейсал I — продкі |
---|
|
| |
---|
Генеалогія і некрапалістыка | |
---|
|