Франка Вентуры | |
---|---|
![]() | |
Дата нараджэння | 16 мая 1914[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 14 снежня 1994[1] (80 гадоў) |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Бацька | Ліанела Вентуры[d] |
Род дзейнасці | палітык, гісторык, выкладчык універсітэта, пісьменнік, журналіст, гісторык філасофіі, аўтагоншчык |
Навуковая сфера | гісторыя |
Месца працы | |
Альма-матар | |
Вядомыя вучні | Giuseppe Ricuperati[d] |
Партыя | |
Член у | |
Прэміі | |
Узнагароды |
Serena Medal[d] (1983) |
![]() | |
![]() |
Франка Вентуры (16 мая 1914, Рым, Італія — 14 снежня 1994, Турын, Італія) — італьянскі гісторык і журналіст. У 1933 за ўдзел у арганізацыі ў Турыне студэнцкай антыфашысцкай маніфестацыі быў прысуджаны да 18 гадоў турмы. Збег у Францыю. Падчас 2-й сусветнай вайны ў 1943-45 адзін з арганізатараў партызанскага руху ў П’емонце. Вентуры вядомы як даследчык асветніцкага руху 18 ст. у Еўропе (у Францыі і Італіі) і гісторыі рэвалюцыйна-дэмакратычнага руху ў Італіі, Францыі і Расіі ў 19 ст. Вукладчык Турынскага ўніверсітэта. Сын знакамітага гісторыка-мастацтвазнаўцы Ліянела Вентуры.