Калонія Францыі | |||||
Індакітайскі Саюз | |||||
---|---|---|---|---|---|
Union indochinoise Liên bang Đông Dương | |||||
|
|||||
|
|||||
1887 — 1954
|
|||||
Сталіца | Ханой | ||||
Мова(ы) | французская, в'етнамская, лаа, кхмерская | ||||
Грашовая адзінка | індакітайскі піястр[d] | ||||
Плошча | 750 000 км² (1935) | ||||
Насельніцтва | 21 599 582 (1935) | ||||
Форма кіравання | федэрацыя каланіяльных пратэктаратаў | ||||
Гісторыя | |||||
• 17 кастрычніка 1887 | Заснаванне | ||||
• 3 кастрычніка 1893 | далучэнне Лаоса | ||||
• 2 верасня 1945 | абвяшчэнне Паўночнага В'етнама | ||||
• 14 чэрвеня 1949 | незалежнасць Паўднёвага В'етнама | ||||
• 19 ліпеня 1949 | незалежнасць Лаоса | ||||
• 9 лістапада 1953 | незалежнасць Камбоджы | ||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Французскі Індакітай — назва французскіх каланіяльных уладанняў у Паўднёва-Усходняй Азіі з 1880-з гадоў да сярэдзіны 20 стагоддзя. Займаў тэрыторыю ўсходняй часткі паўвострава Індакітай, уключаў тэрыторыю В’етнама (пратэктараты Анам і Танкін, калонія Кахінхіна), Камбоджы і Лаоса.
У Другую Сусветную вайну акупіраваны японскімі войскамі, на тэрыторыі В'етнама дзейнічала французская каланіяльная адміністрацыя. У выніку перамогі Жнівеньскай рэвалюцыі 1945 у В'етнаме абвешчана Дэмакратычная Рэспубліка В'етнам (адстаяла незалежнасць у ходзе Індакітайскай вайны 1946-54). У 1953 годзе суверэннай дзяржавай стала Камбоджа, у 1954 годзе — Лаос.