Фронт сігналу ў электроніцы — гэта пераход лічбавага сігналу са стану «нуль» (ніжні ўзровень) у стан «адзінка» (верхні ўзровень) (нарастанне сігналу). Пераход са стану «адзінка» ў стан «нуль» называюць спадам сігналу. Часта фронт сігналу называюць «пярэднім фронтам», а спад сігналу — «заднім фронтам». Таксама фронтам сігналу называюць пераход лагічнага сігналу або пераменнай са стану «FALSE» у стан «TRUE» і зваротны пераход са стану «TRUE» у «FALSE» — спадам лагічнага сігналу. Працягласці фронту (час нарастання) і спаду (час спаду) фізічна рэалізуемых сігналаў займаюць канчатковы час.
Ідэалізаваны фронт сігналу (скарочана — ІФС) робіць пераход з аднаго стану ў іншы без затрымак у часе. На практыцы прынцып ІФС выкарыстоўваецца ў квантавых вылічэннях.
Фронт сігналу з’яўляецца адным з ключавых паняццяў у тэорыі трыгераў у электроніцы. Напрыклад, трыгеры са злічальным уваходам, D-трыгеры, JK-трыгеры змяняюць свой стан, у залежнасці ад рэалізацыі, па фронце ці спаду тактавага сігналу.
У электроніцы і радыётэхніцы працягласці фронту і спаду вызначаюць як час змены сігналу ад 0,1 да 0,9 і ад 0,9 да 0,1 «размаху» імпульсу адпаведна. Размах імпульсу вызначаецца як сума амплітудаў у адмоўным і станоўчым боку.