Фрыц Макензен | |
---|---|
ням.: Fritz Mackensen | |
Дата нараджэння | 8 красавіка 1866[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 12 мая 1953[3][4][…] (87 гадоў) |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Жонка | Герта Макензен[d][6] |
Род дзейнасці | мастак, выкладчык універсітэта, скульптар, палітык, партрэтыст, пейзажыст |
Месца працы | |
Жанр | пейзаж |
Уплыў на | Вальтэр Айнбек[d], Ёган Валет[d] і Магда Лангенштрас-Уліх[d] |
Партыя | |
Член у | |
Узнагароды | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Фрыц Макензен (ням.: Fritz Mackensen; 8 красавіка 1866, Грэнэ каля Краензена — 12 мая 1953, Брэмен) — нямецкі мастак, адзін з найвядомых прадстаўнікоў югендштылю ў Паўночнай Германіі.
Фрыц Макензен вучыўся жывапісу ў Петэра Янсена ў Дзюсельдорфе і ў Вільгельма фон Дзіца і Фрыдрыха Аўгуста фон Каўльбаха ў Мюнхене, якія працавалі пераважна па тэматыцы гістарычнага жывапісу. Нягледзячы на ўплыў настаўнікаў, асноўную цікавасць у маладога мастака выклікаюць пейзажны жывапіс і выява будняў сялянскага жыцця. У 1884 годзе ён пасяляецца ў Ворпсведэ каля Брэмена, дзе ў 1889 годзе сумесна з Ота Мадэрзонам засноўвае калонію мастакоў, да якой у ліку іншых далучыліся Ганс ам Эндэ, Генрых Фогелер, Фрыц Авербек, Бернхард Хетгер і Паўла Мадэрзон-Бек.
У 1910—1918 гадах выкладаў у Веймары, і ў гэтыя гады працы Макензена становяцца вядомыя па ўсёй Германіі. Паэт Райнер Марыя Рыльке апеў творчасць мастака ў кнізе вершаў «Пра пілігрымку» (1903).