Фужэр

Горад
Фужэр
фр.: Fougères
Герб Сцяг[d]
Герб Сцяг[d]
Краіна
Рэгіён
Дэпартамент
Каардынаты
Кіраўнік
Плошча
  • 10,46 км²[1]
Вышыня цэнтра
62 ± 1 м[2] і 171 ± 1 м[2]
Насельніцтва
  • ▲20 653 чал. (1 студзеня 2021)[3]
Часавы пояс
Паштовыя індэксы
35300[4]
Афіцыйны сайт
fougeres.fr (фр.)
Фужэр на карце Францыі
Фужэр (Францыя)
Фужэр

Фужер (фр.: Fougères) — старадаўні горад-крэпасць у Брэтані (дэпартамент Іль і Вілен)[5], які навісае з вяршыні кража над далінай ракі Нансон. У Сярэднявечча за ўладанне гэтым ключавым пунктам на франка-брэтонскай мяжы ішла бесперастанная барацьба паміж французскімі і англійскімі феадаламі. У 1166 годзе Фужэрскі замак разбурыў Генрых Плантагенет. Нягледзячы на бурную гісторыю, 13-вежавая крэпасць дайшла да нашага часу. У XIX стагоддзі ў гэты патрыярхальны, маляўнічы гарадок завітвалі шматлікія літаратары, уключаючы Флабера і Гюго. Насельніцтва 22 тыс. жыхароў. (1999).

Эканоміка

[правіць | правіць зыходнік]

У 2007 годзе сярод 12924 чалавек у працаздольным узросце (15-64 гадоў) 9265 былі актыўныя, 3659 — неактыўныя (паказчык актыўнасці 71,7 %, у 1999 годзе было 71,5 %). З 9265 актыўных працавала 8116 чалавек (4234 мужчыны і 3882 жанчыны), беспрацоўных было 1149 (535 мужчын і 614 жанчын). Сярод 3659 неактыўных 1319 чалавек былі вучнямі або студэнтамі, 1243 — пенсіянерамі, 1097 былі неактыўнымі па іншых прычынах[6].

Галерэя

[правіць | правіць зыходнік]
  • Цэнтральная вуліца
    Цэнтральная вуліца
  • Агульны выгляд горада
    Агульны выгляд горада
  • Сярэдневяковыя ўмацаванні
    Сярэдневяковыя ўмацаванні

Зноскі

  1. ↑ а б база даных аб французскіх камунах — Institut national de l'information géographique et forestière. Праверана 26 кастрычніка 2015.
  2. ↑ а б в г база даных аб французскіх камунах — Institut national de l'information géographique et forestière, 2015.
  3. ↑ Populations légales 2021 — Нацыянальны інстытут статыстыкі і эканамічных даследаванняў Францыі, 2023.
  4. ↑ Base officielle des codes postaux — La Poste, 2018.
  5. ↑ Афіцыйны сайт горада Архівавана 25 ліпеня 2011.
  6. ↑ Emploi et population active 1999 et 2007(нявызн.). INSEE. Праверана 5 май 2011. (прыблізныя даныя, у 1999 годзе часовая занятасць ўлічаная часткова)

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • Badault (D.), Chevrinais (J.-C.). Mémoire en images : Fougères, A. Sutton, Rennes, 2 vol., 1994.
  • Cucarull (J.). L’enquête orale, source de l’histoire industrielle et technique. L’exemple des ouvriers de la chaussure de Fougères, in Geslin (C.) (dir.). La vie industrielle en Bretagne, une mémoire à conserver, Presses universitaires de Rennes, Rennes, 2001, p. 131—146.
  • Heudré (B.). Fougères : le pays et les hommes, Coutances, 1980, 216 p.
  • Le Bouteiller (C.). Notes dur l’histoire de la ville et du pays de Fougères, Rennes, 4 vol., 1912.