Фізічная антрапалогія

Раздзел заалогіі

Фізічная антрапалогія


Галіны заалогіі

Аалогія • Акаралогія
Антразаалогія • Фізічная антрапалогія • Апіялогія
Арахналогія • Артрападалогія
Гельмінталогія • Герпеталогія
Іхтыялогія • Карцыналогія
Кеталогія • Канхалогія
Малакалогія • Нейраэталогія
Мірмекалогія • Нематалогія
Аалогія • Арніталогія
Палеазаалогія • Планкталогія
Прыматалогія • Протазаалогія
Тэрыялогія • Хіраптэралогія
Энтамалогія • Эталогія

Знакамітыя заолагі

Жорж Кюўе · Чарльз Дарвін
Карл Ліней · Конрад Лорэнц
Томас Сэй · Эдвард Уілсан
Альфрэд Расэл Уолес
Жан Анры Фабр
іншыя…

Гісторыя

Фізічная антрапалогія, або біялагічная антрапалогія - галіна біялогіі, якая вывучае паходжанне і эвалюцыю фізічнай арганізацыі чалавека.

Этымалогія

[правіць | правіць зыходнік]

Тэрмін "антрапалогія" узнік у Старажытнай Грэцыі, дзе першапачаткова азначаў сукупнае вывучэнне чалавека і яго цела пераважна ў медыцынскіх мэтах. Аднак пазней набыў значэнне даследавання духоўнага свету. У кан. XVIII - XIX ст. зноў адрадзілася цікавасць да вывучэння фізічных уласцівасцяў чалавека, у першую чаргу чалавечых рас. Спрэчкі аб расавых адрозненнях людзей мелі важнае значэнне ў грамадскіх дыскусіях аб адмене рабства, эвалюцыйным вучэнні і развіцці сацыялогіі і гісторыі.

Як навука і самастойная галіна біялогіі склалася да кан. XIX ст.

Асноўныя напрамкі фізічнай антрапалогіі

[правіць | правіць зыходнік]
  • Палеантрапалогія - вывучэнне антрапагенезу праз выкапнёвыя сведчанні эвалюцыі чалавека.
    • Палеапаталогія - даследаванне чалавечых хвароб у старажытнасці.
  • Біялогія чалавека - комплекснае вывучэнне арганізма чалавека, а таксама развіцця, здароўя, асаблівасцяў сілкавання і генетыкі чалавечых папуляцый.
  • Экалогія чалавека - даследаванне адаптацыі чалавека да навакольнага асяроддзя, асаблівасцяў яго антагенезу, размнажэння, фізіялогіі і генетыкі.
  • Судовая (медыцынская) антрапалогія - аналіз і ідэнтыфікацыя чалавечых рэштак у юрыдычных мэтах, рэканструкцыя падзей, звязаных са смерцю чалавека.

Практыка даследавання чалавека

[правіць | правіць зыходнік]

Фізічная антрапалогія абапіраецца на шэраг практычных метадаў і напрамкаў даследавання чалавека, у тым ліку на антрапаметрыю (вымярэнне чалавечага цела), аданталогію, малекулярную біялогію, якая аналізуе генетыку і асаблівасці чалавечага арганізму на малекулярным узроўні, асцеалогію (вывучэнне костак і шкілета чалавека), нейрабіялогію, неўралогію, біяхімію, а таксама метады і дадзеныя іншых навуковых дысцыплін (палеанталогія, фізіка, хімія, гісторыя, археалогія, сацыяльна-культурная антрапалогія і г. д.).

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • Восточные славяне. Антропология и этническая история. / Под ред. Алексеевой Т.И. - М.:Научный мир, 2002
  • Тегако Л. И. Антропология Белорусского Полесья: Демография этн. история и генетика. / Лидия Ивановна Тегако , Алексей Игнатьевич Микулич , Инесса Иванова Саливон , Татьяна Ивановна Алексеева. - Мн.: Наука и техника, 1978
  • Микулич А. Генография сельского населения Белоруссии. - Мн.: Наука и техника, 1989
  • Микулич А. Беларусы в генетическом пространстве (антропология этноса). // Предыстория беларусов с древнейших времен до XIII века / Cоставление, перевод, научное редактирование А. Е. Тараса / - Минск: Харвест, 2010. – С. 96-182

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]