Філіп Меланхтан

Філіп Меланхтан
ням.: Philipp Melanchton
Дата нараджэння 16 лютага 1497[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 19 красавіка 1560[1] (63 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
  • Царква Усіх Святых[d]
Грамадзянства
Бацька Georg Schwarzerdt[d][4]
Маці Barbara Reuter[d][4]
Жонка Katharina Melanchthon[d]
Дзеці Anna Melanchthon[d], Philipp Melanchthon[d] і Magdalena Melanchthon[d][4]
Род дзейнасці астраном, багаслоў, выкладчык універсітэта, астролаг, філосаф, філолаг-класік, дзеяч Рэфармацыі, пісьменнік
Месца працы
Альма-матар
Навуковы кіраўнік Johannes Stöffler[d][5] і Іаган Рэйхлін[5]
Кірунак гуманізм, лютэранская тэалогія
Вядомыя вучні Zacharias Ursinus[d], Martin Helwig[d], Jacob Heerbrand[d], Michael Neander[d], Carolus Clusius[d], Lambert Ludolf Helm[d], Johann Wenth[d], Michael Beuther[d][6], Johannes Caselius[d][6] і Nikolaus Selnecker[d][7]
Подпіс Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Фі́ліп Мела́нхтан[8] (ням.: Philipp Melanchton; 16 лютага 1497, Брэтэн, цяпер федэральная зямля Бадэн-Вюртэмберг, Германія — 19 красавіка 1560, Вітэнберг, цяпер федэральная зямля Саксонія-Анхальт, Германія) — нямецкі гуманіст, тэолаг і педагог, евангелічны рэфарматар, сістэматызатар лютэранскай тэалогіі, паплечнік Лютэра.

Зноскі

  1. а б Педагоги и психологи мира — 2012.
  2. а б Меланхтон Филипп // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  3. LIBRISКаралеўская бібліятэка Швецыі, 2012. Праверана 24 жніўня 2018.
  4. а б в Pas L. v. Genealogics — 2003.
  5. а б Матэматычная генеалогія — 1997. Праверана 10 жніўня 2016.
  6. а б Матэматычная генеалогія — 1997.
  7. https://hymnary.org/person/Selnecker_N Праверана 6 сакавіка 2023.
  8. Напісанне Філіп Меланхтан паводле БЭ ў 18 тамах, Т. 10, 2000. — Мн. — С. 271.
  • Galle, «Versuch einer Charakteristik M.'s als Theologen» (Галле, 1840)
  • Herrlinger, «Die Theologie M.'s» (Гота, 1879)
  • A. Franck, «M., Praeceptor Germaniae» (Нердлинген, 1860)
  • Hartfelder, «M., als Praeceptor Germaniae» (в «Monumenta Germaniae paedagogica», т. 7, Б., 1889)
  • Bernhardt, «M., als Mathematiker und Physiker» (Виттенберг, 1865)
  • Chr. E. Luthardt, «M.'s Arbeiten im Gebiete der Moral» (Лейпциг, 1885)
  • Matthes, «Philipp M., sein Leben und Wirken aus den Quellen dargestellt» (Альтенбург, 1842; 2 изд., 1846)
  • Meurer, «M.'s Leben» (Лейпциг, 1860; 2 изд., 1869)
  • С. Schmidt, «Philipp M.'s Leben und ausgewählt Schriften» (Эльберфельд, 1861)
  • Nisard, «Renaissance et reforme. Erasme, Th. Morus, M.» (3 изд., II., 1877)