Хайбун — жанр японскай літаратуры, узнік у 18 стагоддзі з другасных тэкстаў-каментарыяў дзякуючы апрацоўцы Мацуа Басё; спалучае ўласцівасці паэзіі і прозы. Увабраў асноўныя рысы паэтыкі хайку — лаканізм, моўную немудрагелістасць, свабоду, літаратурныя асацыяцыі. Хайбун — невялікі тэкст, падобны да дзённікавага запісу, змяшчае адно або некалькі хайку[1].
«Мацуо Басё. Лирика», Переводы Адамчика М. В., ХАРВЕСТ, 2005