Хаім Герцаг | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
іўр.: חיים הרצוג | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Іцхак Навон | ||||||
Пераемнік | Эзэр Вейцман | ||||||
|
|||||||
Пераемнік | Nahman Raz[d] | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Yehoshafat Harkabi[d] | ||||||
Пераемнік | Meir Amit[d] | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Isser Be'eri[d] | ||||||
Пераемнік | Binyamin Gibli[d] | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
17 верасня 1918[1][2][…] |
||||||
Смерць |
17 красавіка 1997[2][3][…] (78 гадоў) |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Бацька | Isaac HaLevy Herzog[d] | ||||||
Маці | Sarah Herzog[d][4] | ||||||
Жонка | Aura Herzog[d] | ||||||
Дзеці | Іцхак Герцаг і Michael Herzog[d] | ||||||
Веравызнанне | іўдаізм | ||||||
Партыя | |||||||
Адукацыя | |||||||
Аўтограф | |||||||
Род войскаў | Брытанская армія[d], Хагана[d] і Армія абароны Ізраіля[d] | ||||||
Званне | маёр[d] і Алуф[d] | ||||||
Бітвы | |||||||
Узнагароды | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Хаім Герцаг (іўр.: חיים הרצוג; 17 верасня 1918 — 17 красавіка 1997) — ізраільскі дзяржаўны дзеяч ірландскага паходжання, які на працягу сваёй палітычнай кар’еры займаў адказныя дзяржаўныя пасады, у тым ліку быў паслом пры ААН і 6-м прэзідэнтам Ізраіля.
Нарадзіўся ў Белфасце ў сям’і галоўнага рабіна Паўночнай Ірландыі Изхака Айзикы Херцога. Пачаў навучанне ў дублінскім Уэслі-каледжы. 1936 бацька Хаіма быў прызначаны галоўным рабінам Палестыны (якая ў той час была падмандатнай тэрыторыяй Вялікабрытаніі), і пераехаў туды разам з сям’ёй.
Па прыбыцці ў Палестыну Хаім ўступіў у габрэйскай ваенізаванай арганізацыі Хага. Пасля вярнуўся ў Вялікабрытанію, дзе завяршыў навучанне ў універсітэцкім каледжы Лондана, атрымаўшы ступень бакалаўра.
Пасля завяршэння навучання ўступіў у шэрагі брытанскай арміі і ваяваў у яе складзе падчас Другой сусветнай вайны, у прыватнасці прыняў удзел у высадцы ў Нармандыі.
Быў супрацоўнікам брытанскіх спецслужбаў; кіраваў выведкай у Паўночнай Германіі, удзельнічаў у вызваленні некалькіх канцлагераў. Кіраваў аперацыяй па вышуку і ўсталяванню асобы рэйхсфюрэра СС Генрыха Гімлера.
Пасля заканчэння вайны таксама ўдзельнічаў у судовых працэсах над нацысцкімі злачынцамі. 1945 вярнуўся ў Палестыну і зноў уступіў у шэрагі Хаганы. Прымаў удзел у стварэнні арміі будучыні дзяржавы, быў сярод заснавальнікаў яе разведвальных службаў. Прымаў удзел у вайне за незалежнасць, у тым ліку ў баях пад Латруном.
1962 пакінуў войска і заняўся палітычнай дзейнасцю.
Падчас Шасцідзённай вайны 1967 года быў прызначаны першым старшынёй ваеннай адміністрацыі ў Юдэі і Самарыі.
З 1975 гады па 1978 год быў ізраільскім амбасадарам пры ААН. Калі ААН абвясціла сіянізм формай расізму, выйшаў да трыбуны і дэманстратыўна парваў дакумент з гэтым рашэннем. Яго гаворка з гэтай нагоды на пасяджэнні Генеральнай асамблеі ААН 10 лістапада 1975 ўключана ў пералік лепшых прамоў у гісторыі чалавецтва.
1983 абраны 6-м прэзідэнтам Ізраіля. Стараўся не ўмешвацца ў палітычную жыццё і не выходзіць за межы сваіх паўнамоцтваў. 1988 абраны на другі тэрмін.
1993 выйшаў на пенсію, памёр у 1997 годзе ў Ерусаліме.