Хвоя веймутава гімалайская

Хвоя веймутава гімалайская
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Pinus wallichiana A.B.Jacks. (1938)

Разнавіднасці
Ахоўны статус

Сістэматыка
на Віківідах
Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  822579
NCBI  3341
EOL  1061734
IPNI  677118-1
TPL  kew-2562257

Хвоя веймутава гімалайская (Pinus wallichiana) — від голанасенных раслін роду Хвоя.

Лес з хвоі веймутавай гімалайскай. Бутан

Гэты від хвоі распаўсюджаны ў Гімалаях, горных сістэмах Каракарум і Гіндукуш, ад усходняга Афганістана да кітайскай правінцыі Юньнань, на вышынях 1800-4300. м.

Назва

[правіць | правіць зыходнік]

Сваю навуковую назву від атрымаў у гонар Натаніэла Валіха  (руск.) (бел. (1786—1854), дацкага і англійскай хірурга і батаніка, які займаўся ў тым ліку вывучэннем флоры Індыі і Непала.

Батанічнае апісанне

[правіць | правіць зыходнік]

Хвоя веймутава гімалайская — дрэва вышынёй 30-50 м. Ігліца 12-18 см даўжынёй, добра гнецца. Шышкі доўгія, 16-32 см даўжынёй, жоўтыя пры паспяванні. Насенне 5-6 мм даўжынёй, з 20-30 міліметровым крылцам.

Хвоя веймутава гімалайская ў нацпарку Сагарматха  (руск.) (бел., Непал

Расліна цэніцца за свае дэкаратыўныя якасці, яго культывуюць па ўсім свеце. Гэты від устойлівы да холаду і хваробаў, але дрэнна пераносіць сухі і гарачы клімат[1].

Таксанамія

[правіць | правіць зыходнік]

Сінонімы

[правіць | правіць зыходнік]

У сінаніміку гэтага віду ўваходзяць наступныя назвы[2]:

  • Pinus excelsa Wall. ex D.Don in A.B.Lambert, Descr. Pinus, ed. 2, 1: 40 (1828), nom. illeg.
  • Leucopitys excelsa Nieuwl., Amer. Midl. Naturalist 3: 70 (1913).
  • Pinus griffithii

Зноскі

  1. ↑ Ботаника. Энциклопедия «Все растения мира»: Пер. с англ. = Botanica / ред. Д. Григорьев и др. — М.: Könemann, 2006 (русское издание). — С. 683. — 1020 с. — ISBN 3-8331-1621-8.
  2. ↑ Паводле сайта GRIN (гл. раздзел Спасылкі).

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]