Хоўард Тэмін | |
---|---|
англ.: Howard Martin Temin | |
Дата нараджэння | 10 снежня 1934[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 9 лютага 1994[1][2][…] (59 гадоў) |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | вірусолаг, генетык, біяхімік, урач |
Навуковая сфера | генетыка[3], біялогія[3] і вірусалогія[3] |
Месца працы | |
Альма-матар | |
Член у | |
Узнагароды | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Хоўард Марцін Тэмін (англ.: Howard Martin Temin; 10 снежня 1934, Філадэльфія — 9 лютага 1994, Мадысан) — амерыканскі генетык, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне ў 1975 (сумесна з Дэвідам Балтымарам і Рэната Дульбека) «за адкрыцці, якія тычацца ўзаемадзеяння паміж анкавірусамі і генетычным матэрыялам клеткі».
Член Нацыянальнай акадэміі навук ЗША (1974), замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства (1988)[4].
Малодшы брат — эканаміст Пітэр Тэмін.
Зваротная транскрыптаза была адкрыта Хоўардам Тэмінам ў Вісконсінскім універсітэце ў Мадысане[5] і незалежна Дэвідам Балтымарам у 1970 годзе ў Масачусецкім тэхналагічным інстытуце[6]. Абодва даследчыка атрымалі Нобелеўскую прэмію ў па фізіялогіі і медыцыне ў 1975 годзе сумесна з Рэната Дульбека.