Хрысціна Іванаўна Салавій | |
---|---|
укр.: Христина Іванівна Соловій | |
![]() | |
Асноўная інфармацыя | |
Дата нараджэння | 17 студзеня 1993 (32 гады) |
Месца нараджэння | |
Краіна | |
Альма-матар | |
Музычная дзейнасць | |
Прафесіі | спявачка, аўтар-выканаўца, кампазітарка |
Інструменты | вакал |
Жанры | народная музыка[1] |
![]() |
Хрысціна Іванаўна Салавій (укр.: Христина Іванівна Соловій; нар. 17 студзеня 1993, Драгобыч, Львоўская вобласць, Украіна) — украінская спявачка, аўтар-выканаўца песень. Відэакліп «Тримай» прынёс Хрысціне сапраўдны дэбют, увайшоўшы ў спіс самых папулярных украінскіх музычных відэа на YouTube. Кліп атрымаў больш за 44 млн праглядаў І зрабіў спявачку прызёрам на прэмію YUNA-2016 у намінацыі «Культура і музыка». Хрысціна Салавій — першая артыстка, чыім прадзюсарам стаў Святаслаў Вакарчук.
22 верасня 2015 года Салавій прэзентавала дэбютны альбом «Жывая вада». У ім раскрылася ўся прыгажосць народнай музыкі лемкаў, выкананых у аранжыроўцы, блізкай да джазавай. Акрамя дзесяці аўтарска адаптаваных народных песень, у дэбютніку ёсць і два ўласныя творы — «Тримай» і «Синя пісня».
26 кастрычніка 2018 года выйшаў другі альбом «Любий друг», у якім аб’яднана жывая музыка з электроннай. Мілаш Еліч, Павел Літвіненка і Аляксей Саранчын таксама сталі саўнд-прадзюсарамі альбома. Ён скаладаецца з 11 аўтарскіх песень Хрысціны Салавій. У тым жа годзе лірычная кампазіцыя «Стежечка» стала афіцыйным саўндтрэкам да фільма «Круты 1918».
Нарадзілася 17 студзеня 1993 года ў Драгобычы у сям’і харавых дырыжораў. Бацькі спявачкі пазнаёміліся ў Львоўскай нацыянальнай музычнай акадэміі імя Мікалая Лысенкі.
Аляксандра Стэфанаўна Салавій, маці спявачкі, выкладае хор у старэйшых класах Драгобыцкай музычнай школы[2]. Бацька, Іван Уладзіміравіч Салавій, быў дзяржаўным служачым у аддзеле культуры Драгобыцкага гарадскога савета. Бабуля, Вольга Яўгенаўна Скрабала, на працягу доўгага часу працавала кіраўніком ансамбля бандурыстаў. Але з нараджэннем ўнука (Яўгена Салавій), а затым і ўнучкі, пайшла на пенсію, каб прысвяціць сябе выхаванню дзяцей. Яна неаднаразова запявала ўнукам старадаўнія Галіцкія песні, расказвала ўкраінскія казкі і легенды. Часта і сама складала песні і вершы, трохі грала на фартэпіяна.
У 11-гадовым узросце Хрысціна даведалася, што мае на чвэрць лемкаўскае паходжанне. Гэтаму паспрыяла праслухоўванне песні «Под облáчком» версіі Анічкі Чэберэнчык, што паўплывала на далейшае светаўспрыманне і музычны густ выканаўцы.
У 2011 годзе Хрысціны Салавій скончыла музычную школу па класе фартэпіяна. Пасля пераезду з сям’ёй у Львоў яшчэ тры гады праспявала ў хоры «Лемковина»[3]. Узроставы дыяпазон удзельнікаў складаў 50-80 гадоў, тады як Хрысціне было ўсяго 17. Удзел у калектыве моцна паўплываў на зацвярджэнне яе як асобы[4]. Спявачка разам з хорам пачала ездзіць на ўкраінскі фестываль «Лемківська ватра».
Бацькі ніколі не настойвалі, каб дзеці займаліся толькі музыкай. Таму брат скончыў Львоўскую палітэхніку, а Хрысціна — філалагічны факультэт Львоўскага нацыянальнага ўніверсітэта імя Івана Франка.
У 2013 годзе ў выкананні Хрысціны Салавій прагучала лемкаўская песня «Горе долом ходжу» на тэлевізійным песенным конкурсе «Голас краіны-2013» ва Украіне. Пасля выступу спявачка трапіла ў каманду да ўкраінскага прадзюсара Святаслава Вакарчука. 20-гадовая дзяўчына падкрэсліла, што ніколі не будзе спяваць расейскую поп-музыку і адмовіцца ад удзелу ў праекце, калі толькі Ціна Караль ці Аляксандр Панамароў павернуцца да яе[3]. Крысціна дайшла да паўфіналу конкурсу[5].
Дзякуючы конкурсу Салавій пачала працаваць са Святаславам Вакарчуком, выпусціўшы адразу ж некалькі кліпаў на ўласныя словы і музыку.
22 верасня 2015 года на фестывалі ГогольFest адбыўся рэліз дэбютнага альбома Хрысціны Салавій «Жива вода». Ён складаецца з 12 песень, Дзве з якіх — «Тримай» і «Синя пісня»[6] — напісала сама спявачка. Астатнія ж 10 — гэта украінскія народныя кампазіцыі у аўтарскай адаптацыі Святаслава Вакарчука.
Альбом увайшоў у топ-10 лепшых альбомаў 2015 года[7] і топ-12 лепшых украінскіх альбомаў 2015 года[8].
Запіс альбома праходзіў у Кіеве, на студыі «ЗвукоЦех». Мілаш Еліч і Святаслаў Вакарчук сталі саўнд-прадзюсарамі альбома[9].
Першы аўтарскі кліп Хрысціны на песню «Тримай» выклікаў вялікі ажыятаж на прасторы Інтэрнэту. За некалькі дзён пад відэа-працай стаяў паказчык у 1 млн праглядаў на YouTube. Другі кліп на лемкаўскую песню «Під облачком» у сакавіку 2016 года дасягнуў 1 мільёна праглядаў за 5 месяцаў пасля прэм’еры.
Кожны музычны відэакліп Салавій набірае па некалькі мільёнаў праглядаў[10][11], а кліп на песню «Тримай» перавысіў адзнаку ў 44 мільёны[12]. Цікава, што твор з’явіўся амаль адразу ж пасля першага эфіру «Голасу краіны»[13].
26 кастрычніка 2018 года Хрысціна выпусціла новы альбом пад назвай «Любий друг». Ён амаль цалкам складаецца з аўтарскіх песень, натхнёных асабістымі споведзямі і ўспамінамі спявачкі. Выключэнне — народная кампазіцыя «Оченька мої чорні». Упершыню выхад аўтарскага зборніка быў анансаваны яшчэ ўвосень 2016 года.
У альбом увайшло 11 песень, тры з якіх былі выпушчаныя асобнымі сінгламі — «Хто, як не ти», «Fortepiano» і «Шкідлива звичка»[14].
Альбом увайшоў у рэйтынг топ-18 найлепшых украінскіх альбомаў 2018 года[15].
Хрысціна сама стала аўтарам слоў і музыкі да альбома. Музыка ў песнях «Шкідлива звичка» і «Про Весну»[16] была напісана ў суаўтарстве з братам, Яўгенам Салавій. Не абышлося ў альбоме і без аўтарскай адаптацыі Салавій да твораў іншых аўтараў. Песня «Океан»[17] гэта пераклад і адаптацыя верша «memento море» Марыі Кеўлінай, «Стежечка»[18] віешыаІвана Франка («Отсе тая стежечка»), «Оченька мої чорні» — народная букавінская песня. У стварэнні «Любого друга» таксама ўдзельнічаў і Мілаш Еліч.
2019 года ў продаж паступіў абмежаваны тыраж CD-дыскаў альбома. Дызайнам кампакт-дыска займаліся Андрэй Балан, Павел Літвіненка (адзін з саўнд-прадзюсараў альбома) і Антон Песоцкі.
Сінгл «Fortepiano», які больш за ўсё раскрывае гучанне альбома, сабраў ужо больш за 12 мільёнаў праглядаў на YouTube[19].
У 2018 годзе кампазіцыя «Стежечка» (на словы Івана Франка у аўтарскай адаптацыі выканаўцы) з другога альбома «Любий друг» стала афіцыйным саўндтрэкам ўкраінскага гістарычнага экшэна «Круты 1918»[20].
Аднайменны кліп, які пабачыў свет 22 студзеня 2018 года, складаецца з кадраў з фільма і асобна знятых планаў з самой Хрысцінай. Рэжысёрам відэароліка, як і фільма, выступіў Аляксей Шапараў.
У кінастужцы, акрамя «Стежечки», прагучала яшчэ адна кампазіцыя ў выкананні Хрысціны з рэпертуару гурта «Океан Ельзи» — «Холодно».
Украінскія музычныя крытыкі лічаць Хрысціну Салавий украінскай фолк, фолк-рок, поп, індзі-поп, дрым-поп, поп-рок спявачкай і аўтарам песень, а таксама поп-фолкам новага пакалення.
З самага пачатку сваёй кар’еры Хрысціна не хавала, якія гурты і выканаўцы паўплывалі на яе творчае развіццё. У прыватнасці такія як Серж і Шарлота Генсбур, Земфіра[21], Кветка Цісык, гурт «Океан Ельзи», Ніна Мацвіенка, Руслана, гурт Queen, хор Вяроўкі, ВВ[22], Бумбокс. Перыядычна спявачка звяртаецца да улюбёнага рэжысёру Ларса фон Трыера.
У 2009 годзе Хрысціна Салавій паступіла на філалагічны факультэт на спецыяльнасць «Літаратурная крытыка», таму што хацела трывала звязаць сваё жыццё з літаратурай. Навучанне ў ЛНУ, як і сам пераезд у Львоў, вельмі паўплывалі як на развіццё асобы Хрысціны, так і на яе ўзровень самасвядомасці. Любімыя лектары — Ірына Старавойт (Гісторыя сусветнай літаратуры) і Расціслаў Чопік (гісторыя ўкраінскай літаратуры).
З першага ж курсу Салавій трапіла ў кола Львоўскай багемнага асяроддзя. Сярод блізкага атачэння спявачкі былі таленавітыя паэты, пісьменнікі, перакладчыкі, акцёры і мастакі. Знаходзячыся ў такім калектыве, Хрысціна неаднаразова наведвала магілу любімага паэта на Янаўскіх могілках — Багдана-Ігара Антоныча (былога студэнта ЛНУ). Менавіта там з вуснаў спявачкі ўпершыню прагучалі лемкаўскія песні ў вузкім коле аднадумцаў[23].
У 2018 годзе спявачка падтрымала гуманістычную ініцыятыву UAnimals і з’явілася на чырвонай дарожцы Нацыянальнай кінапрэміі Золота дзиґа у футболцы «Цырк без жывёл». Пасля гэтага на афіцыйнай старонцы ў Facebook выканаўца звярнулася з заклікам да забароны падобнай дзейнасці.
Выканаўцу заўсёды натхняла і захапляла зоаабарончая дзейнасць Брыжыт Бардо[24].
У тым жа годзе Хрысціна далучылася да акцыі ў падтрымку ўкраінскага рэжысёра Алега Сянцова, незаконна асуджанага ў Расіі[25].
Год | Прэмія | Намінацыя | Вынік | Заўвага |
---|---|---|---|---|
2015 | Стартап года | Культура і музыка | Перамога | |
2016 | YUNA | Лепшы відэакліп | Перамога | кліп «Тримай» |
2017 | #Селекция | Выбар публікі | Перамога | |
2019 | YUNA | Лепшая выканаўца | Прызёр |
У 2015 годзе радыё «Аристократи» узнагародзіла Хрысціну Салавій як лепшы «Стартап года» ў намінацыі «Культура і музыка»[26].
У 2016 годзе на музычнай прэміі YUNA Music Award for Discovery of the Year Хрысціна атрымала ўзнагароду ў намінацыі «Лепшы відэакліп» за музычны кліп да песні «Тримай». Таксама спявачка выступала і ў рамках цырымоніі ўзнагароджання[27].
У 2017 годзе атрымала ўзнагароду «Выбар публікі» на музычнай прэміі «# Селекція» ад радыёстанцыі «Джем ФМ». Галасаванне праходзіла на сайце Radioclub[28].
У 2018 годзе па версіі часопіса «Фокус» увайшла ў рэйтынг «100 самых уплывовых жанчын»[29] і «100 самых уплывовых украінцаў»[30].
У 2019 годзе на музычнай прэміі YUNA-2019 Салавій была намінаваная як «Лепшая выканаўца» разам з такімі спявачкамі як Джамала, Насця Каменскіх, TAYANNA і Оля Палякова[31].
Год | Назва песні | Рэжысёр (ы) | Альбом |
---|---|---|---|
2015 | «Тримай» | Максім Ксьёнда | Жива вода |
2015 | «Под облачком» | Яна Алтухова | |
2016 | «Хто, як не ти?» | Андрэй Баяр | Любий друг |
2017 | «Fortepiano» | Ганна Бурачкова | |
2018 | «Шкідлива звичка» | ||
2019 | «Стежечка» | Аляксей Шапараў | |
2020 | «Коала» | Павел Літвіненка | сінгл без альбома |
2020 | «Втікала» | DVIZHON | Rosa Ventorum I |
2021 | «До краю» | Алена Бажко | Rosa Ventorum II |
2021 | «Осінь» | Аляксандр Кулак | Rosa Ventorum II |
2022 | «Я твоя зброя» | Юрый Катынскі | сінгл без альбома |
2022 | «Юність» | Віктар Скуратоўскі | Rosa Ventorum III |