Хрышчэнне Балгарыі
Хрышчэнне Балгарыі — працэс распаўсюджвання хрысціянства ў Балгарыі, які быў ініцыяваны ў 864 годзе.
Балгарская дзяржава ўтварылася ў 681 годзе на паўночнай мяжы хрысціянскай Візантыі. Асноўным насельніцтвам новай дзяржавы сталі качавыя балгары, уцягнутыя ў працэс феадалізацыі, і славяне. Для інтэграцыі грамадства неабходна была ідэалогія ўніфікацыі. Ініцыятарам хрышчэння стаў балгарскі хан Барыс, які прыняў імя Міхаіл. Непасрэднай нагодай хрышчэння стаў голад 863 года, за якім рушыла ўслед уварванне візантыйскай арміі Варды. Умовай дапамогі стала хрышчэнне знаці, якое здзейсніў патрыярх Фоцій. Тым не менш, качавая арыстакратыя падняла антыхрысціянскі мяцеж, але пацярпела паражэнне. Хан Барыс пакараў смерцю членаў 52 сямействаў. Сярод пакараных смерцю быў і яго сын. Хан Барыс стаў усяляк спрыяць місіі Кірыла і Мяфодзія па асвеце славян. У Балгарыі было ўведзена кірылічнае пісьмо, пачалося будаўніцтва хрысціянскіх цэркваў. Адным з першых значных святых стаў Клімент Охрыдскі.
Значэнне
[правіць | правіць зыходнік]Рускі гісторык В. Н. Тацішчаў разглядаў хрышчэнне Балгарыі ў кантэксце агульнага распаўсюджвання хрысціянства сярод славян. Станаўленне Балгарыі хрысціянскай краінай паўплывала на Хрышчэнне Русі ў наступным стагоддзі.
