Хіджаз (араб. الحجاز al-Ḥiǧāz, ісп.: Hiyaz — бар’ер) — рэгіён у заходняй частцы сучаснай Саудаўскай Аравіі. Размешчаны ўздоўж Чырвонага мора ад Хакла ў заліве Акаба да Джызана. Гістарычнае месца ўзнікнення ісламу — тут знаходзяцца свяшчэнныя гарады мусульман Мекка і Медзіна. Адміністрацыйны цэнтр — Джыда. З арабскай «Хіджаз» перакладаецца як «бар’ер», у сэнсе размежавання Неджда на ўсходзе ад Тыхамы на захадзе.
Гістарычна частка Хіджаза была ў складзе рымскай правінцыі Аравія[1]. У 1519—1916 гадах Хіджаз уваходзіў у склад правінцыі Егіпет Асманскай імперыі. У 1916 годзе Саід Хусейн бін Алі абвясціў незалежнасць Хіджаза. Але ў 1924 Хіджаз быў захоплены Недждам пад кіраўніцтвам Абдэль Азіз ібн Сауда, пры гэтым утворана Каралеўства Неджда і Хіджаза. У 1932 годзе ўвайшоў у склад Саудаўскай Аравіі.
Агульная плошча складае 300 тыс. км². Колькасць ападкаў 100—300 мм. Хіджаз размешчаны ўздоўж Вялікай рыфтавай даліны, у пустынным рэгіёне, вядомым цёмным, вулканічным пяском. У рэгіёне размешчаны горы Сарават, якія аддзяляюць Неджд ад Тыхама, найвышэйшы пункт якіх 2446 м.