Хімія палімераў — раздзел хіміі, у якім вывучаюцца хімічныя ўласцівасці палімераў. Падзяляецца на часткі: фізічная хімія палімераў, структурная і г. д.
Сінонім — хімія высокамалекулярных злучэнняў — раздзел арганічнай хіміі, аб’ектамі даследавання якой служаць макрамалекулы сінтэтычнага і прыроднага паходжання, якія складаюцца з паўтаральных монамерных звёнаў або малекулярных груповак, злучаных хімічнымі сувязямі і якія змяшчаюць у галоўнай ланцугу атамы вугляроду, а таксама кіслароду, азоту і серы. На аснове высокамалекулярных злучэнняў (палімераў) распрацоўваюцца шматлікія матэрыялы, у тым ліку інтэлектуальныя структуры, з функцыянальнымі інгрэдыентамі, што істотна пашырае галіну іх прымянення. Самая простая макрамалекула — поліэтылен: …(-CH2-CH2-)n…
Практычна ўсе біямалекулы з’яўляюцца найскладанымі палімерамі. За ўзнаўленне клетак і перадачу спадчыннай інфармацыі адказныя нуклеінавыя кіслоты памерам ад 103 да 105 тысяч пар нуклеатыдаў.