Хіналін | |
Агульныя | |
---|---|
Хім. формула | C₉H₇N |
Тэрмічныя ўласцівасці | |
Класіфікацыя | |
Рэг. нумар CAS | |
PubChem | |
Рэг. нумар EINECS | 202-051-6 |
SMILES | |
RTECS | VA9275000 |
ChemSpider |
Хіналін — гетэрацыклічнае арганічнае злучэнне. Змяшчаецца ў каменнавугальнай смале. Ядро хіналіну — структурны фрагмент хіналінавых алкалоідаў, напрыклад, хініну.
Бясколерная вадкасць з характэрным саладкаватым пахам. Малекулярная маса 129,17 а.а.м. Тэмпература плаўлення −15,6 °C. Тэмпература кіпення 237,7 °C. Шчыльнасць 1,095 г/см³ пры тэмпературы 20 °C. Раствараецца ў этаноле, дыэтылавым эфіры, бензоле, слаба — у вадзе. Гіграскапічны. Моцная аснова, утварае солі з неарганічнымі кіслотамі.
Вытворныя хіналіну — аснова для вытворчасці лекавых сродкаў (напрыклад, энтэрасептолу, трыхаманацыду). Выкарыстоўваецца для сінтэзу цыянінавых фарбавальнікаў, у якасці растваральніка для серы, фосфару і інш.