Цаа Цаа

Цаа Цаа
кіт.: 曹操
кіт.: 曹孟德
ван[d]
29 мая 216 — 15 сакавіка 220
Пераемнік Цаа Пэй

Нараджэнне 155[1][2][…]
Смерць 220[3][1][…]
Месца пахавання
Род House of Cao[d]
Бацька Cao Song[d][4]
Жонка Lady Ding[d], Давагер Біян[d][4], Lady Liu[d], Du[d], Yin[d], Huan[d], wife of Zhang Ji[d], Wang Zhaoyi[d] і Qin Furén[d]
Дзеці Cao Zhang[d][4], Цаа Пэй[4], Цаа Чжы[4], Cao Xiong[d], Cao Ang[d], Cao Shuo[d], Cao Chong[d][4], Cao Ju[d], Cao Yu[d], Cao Lin[d], Cao Gun[d], Cao Xuan[d], Cao Jun[d], Cao Ju[d], Cao Gan[d], Cao Zishang[d], Cao Biao[d], Cao Ziqin[d], Cao Zicheng[d], Cao Zizheng[d], Cao Zijing[d], Cao Jun[d], Cao Ziji[d], Cao Hui[d], Cao Mao[d], Cao Xian[d], Empress Cao Jie[d][4], Cao Hua[d], Princess Anyang[d], Princess Jinxiang[d] і Princess Qinghe[d]
Дзейнасць ваенная справа[5] і паэзія[5]
Званне генерал
Бітвы
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Цаа Цаа (другое імя — Мэн-дэ; 155220) — кітайскі паэт, палкаводзец і дзяржаўны дзеяч. Бацька Цаа Пэя і Цаа Чжы.

Быў міністрам апошняга імператара дынастыі Хань Сянь-дзі (кіраваў у 189—220). Усё жыццё правёў у войнах. Падавіў паўстанне Жоўтых павязак. На працягу некалькіх гадоў вёў вайну з палкаводцамі — Люй Бу, Юань Шаа і Чжан Сюэ і перамог іх. У барацьбе з супернікамі выкарыстаў плямёны — ухуань і дзі. Заснаваў царства Вэй (220—265), якое займала тэрыторыю Паўночнага і Цэнтральнага Кітая, абвясціў Цаа Пі імператарам.

Большая частка вершаў Цаа Цаа — перайманне народнаму юэфу. У іх апісаны паходы, марнасць чалавечага існавання і адначасова праслаўлялася новая дынастыя. Цаа Цаа — аўтар твораў па ваенным мастацтве.

Зноскі

  1. а б Cao Cao // Encyclopædia Britannica Праверана 25 студзеня 2021.
  2. CAO CAO [ TS'AO TS'AO ] // Encyclopædia UniversalisEncyclopædia Britannica, 1968. Праверана 25 студзеня 2021.
  3. Cao Cao // World History Encyclopedia — 2009. Праверана 25 студзеня 2021.
  4. а б в г д е ё China Biographical Database
  5. а б Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.