f
(
x
)
=
x
{\displaystyle f(x)=x}
— прыклад найпрасцейшай няцотнай функцыі.
Цотнымі ці няцотнымі называюцца функцыі , чые графікі маюць пэўны тып сіметрыю адносна змянення знака аргумента. Гэта паняцце важнае ў многіх галінах матэматычнага аналізу , такіх як тэорыя ступенных радоў і радоў Фур'е .
f
(
x
)
=
x
2
{\displaystyle f(x)=x^{2}}
— прыклад цотнай функцыі.
f
(
x
)
=
x
3
{\displaystyle f(x)=x^{3}}
няцотная
f
(
x
)
=
x
3
+
1
{\displaystyle f(x)=x^{3}+1}
ні цотная, ні няцотная.
Няцотная функцыя — функцыя, якая мяняе значэнне на процілеглае пры змене знака незалежнай зменнай (сіметрычная адносна цэнтра каардынат).
Цотная функцыя — функцыя, якая не мяняе свайго значэння пры змене знака незалежнай зменнай (сіметрычная адносна восі ардынат).
Ні цотная, ні няцотная функцыя (функцыя агульнага віду ) — функцыя, якая не мае сіметрыі. Сюды адносяцца функцыі, якія не падыходзяць ні пад адно з папярэдніх двух азначэнняў.
Азначэнні ўводзяцца для любой сіметрычнай адносна нуля вобласці вызначэння
X
⊂
R
{\displaystyle X\subset \mathbb {R} }
, напрыклад, адрэзка ці прамежка .
Функцыя
f
{\displaystyle f}
называецца цотнаю , калі справядліва роўнасць
f
(
−
x
)
=
f
(
x
)
,
∀
x
∈
X
.
{\displaystyle f(-x)=f(x),\quad \forall x\in X.}
Функцыя
f
:
X
→
R
{\displaystyle f:X\to \mathbb {R} }
называецца няцотнаю , калі справядліва роўнасць
f
(
−
x
)
=
−
f
(
x
)
,
∀
x
∈
X
.
{\displaystyle f(-x)=-f(x),\quad \forall x\in X.}
Функцыі, якія не належаць ні адной з вышэйназваных катэгорый, называюцца ні цотнымі ні няцотнымі (ці функцыямі агульнага віду ).
Графік няцотнае функцыі сіметрычны адносна пачатку каардынат
O
{\displaystyle O}
.
Графік цотнае функцыі сіметрычны адносна восі ардынат
O
y
{\displaystyle Oy}
.
Адвольную функцыю
f
:
[
−
X
,
X
]
⊂
R
→
R
{\displaystyle f:[-X,X]\subset \mathbb {R} \to \mathbb {R} }
можна адназначна прадставіць як суму цотнай і няцотнай функцый:
f
(
x
)
=
g
(
x
)
+
h
(
x
)
,
{\displaystyle f(x)=g(x)+h(x),}
дзе
g
(
x
)
=
f
(
x
)
−
f
(
−
x
)
2
,
h
(
x
)
=
f
(
x
)
+
f
(
−
x
)
2
.
{\displaystyle g(x)={\frac {f(x)-f(-x)}{2}},\;h(x)={\frac {f(x)+f(-x)}{2}}.}
Функцыя
f
(
x
)
=
0
{\displaystyle f(x)=0}
— адзіная функцыі, цотная і няцотная адначасова.
Сума , рознасць і ўвогуле любая лінейная камбінацыя цотных функцый цотная, а няцотных — няцотная.
Здабытак дзвюх функцый аднолькавае цотнасці цотны.
Здабытак дзвюх функцый рознае цотнасці няцотны.
Кампазіцыя дзвюх няцотных функцый няцотная.
Кампазіцыя цотнае функцыі з цотнаю ці няцотнаю функцыяй цотная.
Кампазіцыя любое функцыі з цотнаю цотная (але не наадварот!).
Вытворная цотнае функцыі няцотная, а няцотнай — цотная.
Інтэграл ад цотнае функцыі па сіметрычным адносна нуля прамежку роўны падвоенаму інтэгралу па палавіне прамежка:
∫
−
a
a
f
(
x
)
d
x
=
2
∫
0
a
f
(
x
)
d
x
=
2
∫
−
a
0
f
(
x
)
d
x
.
{\displaystyle \int \limits _{-a}^{a}f(x)\,dx=2\int \limits _{0}^{a}f(x)\,dx=2\int \limits _{-a}^{0}f(x)\,dx.}
Інтэграл ад няцотнае функцыі па сіметрычным адносна нуля прамежку роўны нулю:
∫
−
a
a
f
(
x
)
d
x
=
0.
{\displaystyle \int \limits _{-a}^{a}f(x)\,dx=0.}
Няцотная ступень
f
(
x
)
=
x
2
k
+
1
,
x
∈
R
,
{\displaystyle f(x)=x^{2k+1},\quad x\in \mathbb {R} ,}
дзе
k
∈
Z
{\displaystyle k\in \mathbb {Z} }
— адвольны цэлы лік .
Сінус
f
(
x
)
=
sin
x
,
x
∈
R
{\displaystyle f(x)=\sin x,\quad x\in \mathbb {R} }
.
Тангенс
f
(
x
)
=
tg
x
,
x
∈
(
−
π
2
;
π
2
)
{\displaystyle f(x)=\operatorname {tg} x,\quad x\in (-{\frac {\pi }{2}};{\frac {\pi }{2}})}
.
Цотная ступень
f
(
x
)
=
x
2
k
,
x
∈
R
,
{\displaystyle f(x)=x^{2k},\quad x\in \mathbb {R} ,}
дзе
k
∈
Z
{\displaystyle k\in \mathbb {Z} }
— адвольны цэлы лік .
Косінус
f
(
x
)
=
cos
x
,
x
∈
R
{\displaystyle f(x)=\cos x,\quad x\in \mathbb {R} }
.
Абсалютная велічыня (модуль)
f
(
x
)
=
|
x
|
{\displaystyle f(x)=|x|}
.