Шальча

Шальча
літ. Šalčia
Характарыстыка
Даўжыня 74 км
Басейн 749 км²
Расход вады 5,72 м³/с (у вусці)
Вадацёк
Выток  
 • Месцазнаходжанне на ўсход ад горада Шальчынінкай
 • Каардынаты 54°18′56″ пн. ш. 25°23′34″ у. д.HGЯO
Вусце Мяркіс
 • Каардынаты 54°20′43″ пн. ш. 24°49′56″ у. д.HGЯO
Размяшчэнне
Водная сістэма Мяркіс → Нёман → Балтыйскае мора
Краіны
Рэгіёны Вільнюскі павет, Гродзенская вобласць
Раёны Шальчынінкайскі раён, Варэнскі раён, Воранаўскі раён
physical
вусце
вусце
physical
выток
выток
вусце
вусце
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ша́льча, Солча (літ.: Šalčia) — рака на тэрыторыі Літвы і Беларусі, левы прыток ракі Мяркіс (басейн Нёмана).

Даўжыня ракі 76 км (з іх у Літве 65 км), плошча вадазбору 749 км² (у Літве 596 км²)[1]. Сярэднегадавы расход вады ў вусці 5,72 м³/с.

Пачынаецца ў Шальчынінкайскім раёне Літвы, на ўсход ад горада Шальчынінкай. Цячэ ў Воранаўскім раёне Гродзенскай вобласці, на працягу некалькіх кіламетраў утварае натуральную мяжу паміж Беларуссю і Літвой. Затым рака ізноў цячэ па тэрыторыі Літвы, дзе ўпадае ў Мяркіс. Найбольшы прыток — Солчыца.

На тэрыторыі Беларусі на левым беразе Шальчы размешчаны вескі Варнакелі і Беняконі.

Зноскі

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ vle.lt

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • Атлас охотника и рыболова: Гродненская область. — Мн.: РУП «Белкартография», 2010.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]