Шарль Дзюлен | |
---|---|
фр.: Charles Dullin | |
Дата нараджэння | 8 мая 1885[1][2] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 11 снежня 1949[1][3][…] (64 гады) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Прафесія | кінаакцёр, тэатральны рэжысёр, акцёр, тэатральны акцёр |
IMDb | ID 0241348 |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Шарль Дзюлен (фр.: Charles Dullin; 8 мая 1885, Ен, Савоя — 11 снежня 1949, Парыж) — французскі акцёр і тэатральны рэжысёр.
Шарль Дзюлен вучыўся ў семінарыі; затым, жывучы ў Ліёне, спрабаваў сябе ў розных прафесіях — ад прыганятага да памагатага судовага выканаўцы. У 1905 годзе прыехаў у Парыж, дзе спачатку выступаў з вершаванымі дэкламацыямі ў невялікім тэатры «Спрытны трусік», удзельнічаў таксама ў п’есах. У 1907 годзе малады артыст пазнаёміўся з Андрэ Антуанам і па яго прапанове перайшоў у тэатр «Адэон». Дзюлен шмат чаму навучыўся ў Антуана, які тады быў лепшым тэатральным рэжысёрам Францыі.
У 1909 годзе Дзюлен паступіў у трупу «Тэатра мастацтваў». У 1911 годзе ён сыграў сваю першую значную ролю — Смярдзякова ў інсцэніроўцы «Братоў Карамазавых», зробленай Жакам Капо і Жанам Круэ, якую паставіў рэжысёр Андрэ Дзюрэк. У 1913 годзе Копа стварае «Тэатр Старой Галубятні», і Дзюлен граў у ім у «Братах Карамазавых». Тут ён знайшоў і іншую выдатную сваю ролю — Гарпагона ў мальераўскім «Скупым», якую будзе гуляць затым усё жыццё.
У 1919—1921 гадах Дзюлен граў у тэатры Гастона Баці, а ў 1922 годзе адкрыў свой уласны тэатр «Атэлье», які ўзначальвў да 1940 года, перадаўшы затым у кіраванне свайму вучню Андрэ Барсаку.