Элем Германавіч Клімаў

Элем Клімаў
Імя пры нараджэнні Элем Германавіч Клімаў
Дата нараджэння 9 ліпеня 1933(1933-07-09)[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 26 кастрычніка 2003(2003-10-26)[2][1] (70 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства  СССР
 Расія
Жонка Ларыса Шапіцька[d]
Адукацыя
Прафесія кінарэжысёр, сцэнарыст, рэжысёр
Кар’ера 1959 — 1989
Узнагароды
Народны артыст Расійскай Федэрацыі
Народны артыст Расійскай Федэрацыі
IMDb 0459552
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Клімаў.

Элем Германавіч Клімаў (руск.: Эле́м Ге́рманович Кли́мов; 9 ліпеня 1933, Сталінград, РСФСР, СССР — 26 кастрычніка 2003, Масква, Расійская Федэрацыя) — савецкі кінарэжысёр, сцэнарыст. Народны артыст Расійскай Федэрацыі (1997). У 1986—1988 гадах — старшыня СК СССР. Член КПСС з 1962 года.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 9 ліпеня 1933 года ў Сталінградзе (цяпер Валгаград). Пасля заканчэння ў 1957 годзе Маскоўскага авіяцыйнага інстытута працаваў інжынерам-канструктарам на адным з маскоўскіх заводаў, а таксама супрацоўнічаў у Маладзёжнай рэдакцыі Усесаюзнага радыё і Цэнтральнага тэлебачання і ў Маскоўскай філармоніі.

У 1964 годзе скончыў рэжысёрскі факультэт УДІКа (майстэрня Е. Л. Дзігана) і пачаў працаваць на кінастудыі «Масфільм».

Першым поўнаметражным фільмам Клімава была камедыя «Сардэчна запрашаем, ці Староннім уваход забаронены» (1964), якая мела вялікі поспех у краіне. Аднак наступны фільм рэжысёра «Прыгоды зубнога ўрача» (1965) выйшаў у 1967 г. у абмежаваным пракаце (78 копій) і быў «пакладзены на паліцу». Паўторны выпуск адбыўся толькі ў 1987 годзе. Пазней Клімаў казаў, што і сам не быў задаволены гэтым фільмам.

Таксама Клімаў завяршыў (разам з Г. Лаўровым і М. Хуцыевым) няскончаны фільм М. Рома «І ўсё-такі я веру».

У 1965 годзе ажаніўся з Ларысай Шапіцька.

У канцы 1980-х гадоў меў намер экранізаваць раман М.Булгакава «Майстар і Маргарыта», для якога сумесна з братам Германам напісаў сцэнарый — аднак гэтая задума так і засталася нерэалізаваная.

Памёр 26 кастрычніка 2003 года ад інсульту. Пахаваны ў Маскве на Траекураўскіх могілках.

Узнагароды

[правіць | правіць зыходнік]
  • Залаты медаль, Прэмія за рэжысуру, Дыплом СК СССР на ВКФ спартыўных фільмаў (за фільм «Спорт, спорт, спорт», 1970).
  • Заслужаны дзеяч мастацтваў РСФСР (1976)
  • Народны артыст Расійскай Федэрацыі (1997)
  • Прыз FIPRESCI МКФ у Венецыі (за фільм «Агонія», 1982).
  • Залаты прыз МКФ у Маскве (за фільм «Ідзі і глядзі», 1985).
  • Лаўрэат ВКФ у намінацыі «Галоўны спецыяльны прыз кінафестывалю» (1986).
  • Ганаровы член Брытанскага кінаінстытут (з 1987 года).

Зноскі

  1. ↑ а б Elem Klimow // Munzinger Personen Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ Elem Germanowitsch Klimow // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #12848957X // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]