Эльке Эрб | |
---|---|
ням.: Elke Erb | |
Асабістыя звесткі | |
Дата нараджэння | 18 лютага 1938[1][2] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 22 студзеня 2024[3] (85 гадоў) |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Бацька | Ewald Erb[d] |
Муж | Adolf Endler[d] |
Дзеці | Konrad Endler[d] |
Альма-матар | |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | перакладчыца, пісьменніца |
Грамадская дзейнасць | |
Член у | |
Прэміі |
прэмія Генрыха Мана[d] (1990) F.-C.-Weiskopf-Preis[d] (1999) Ida-Dehmel-Literaturpreis[d] (1995) Erlangen Literature Prize for Poetry in Translation[d] (2011) Q1357090? (2013) Erich Fried Prize[d] (1995) Peter-Huchel-Preis[d] (1988) Q2127382? (1994) Hans-Erich-Nossack-Preis[d] (2007) Preis der Literaturhäuser[d] (2011) прэмія Гросвіты[d] (2012) прэмія Георга Бюхнера[d] (2020) |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Эльке Эрб (лац.: Elke Erb; 18 лютага 1938, Шэрбах, цяпер Райнбах — 22 студзеня 2024) — нямецкая паэтэса і перакладчыца паэзіі.
Дачка гісторыка літаратуры Эвальда Эрба (1903—1978), унучка архітэктара Паўлюса Эрба. З 1949 года сям’я жыла ў ГДР. У 1958—1959 гадах Эльке вывучала германістыку, славістыку, гісторыю і педагогіку ў Гале-Вітэнбергскім універсітэце. З 1965 года служыла ў выдавецтве Mitteldeutscher Verlag. З 1966 года займалася выключна літаратурай, жыла ў Берліне. Сапраўдны член Берлінскай і Саксонскай акадэмій мастацтва. Перакладала творы Алеся Разанава.
Малодшая сястра — Утэ Эрб (нар. 1940), паэтэса, перакладчыца з французскай і турэцкай моў.
Прэміі Петэра Хухеля (1988), Генрыха Мана (1990), Эрыха Фрыда (1995), Ханса Эрыха Носака (2007), Эрлангенская прэмія за паэтычны пераклад (2011) і інш. узнагароды.