Эндру Фаер | |
---|---|
Дата нараджэння | 27 красавіка 1959[1][2][…] (65 гадоў) |
Месца нараджэння | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | біёлаг, генетык, урач, фізік, патолагаанатам, навуковы работнік, выкладчык універсітэта |
Навуковая сфера | генетыка[3] і паталогія[3] |
Месца працы | |
Навуковая ступень | доктар філасофіі |
Навуковае званне | |
Альма-матар | |
Навуковы кіраўнік | Філіп Шарп |
Член у | |
Узнагароды |
Dr H.P. Heineken Prize for Biochemistry and Biophysics[d] (2004) прэмія Мэсры[d] (2005) Rosenstiel Award[d] (2004) Meyenburg Prize[d] (2002) |
Сайт | profiles.stanford.edu/… (англ.) |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Эндру Захары Фаер (англ.: Andrew Z. Fire, нар. 27 красавіка 1959[1][2][…], Пала-Альта, Каліфорнія) — амерыканскі навуковец, малекулярны генетык. Прафесар Стэнфардскага ўніверсітэта. У 2006 годзе атрымаў Нобелеўскую прэмію па фізіялогіі і медыцыне разам з Крэйгам Мело за «адкрыццё РНК-інтэрферэнцыі — эфекту гашэння актыўнасці вызначаных генаў».
Нарадзіўся 27 красавіка 1959 г у Пала-Альта (Каліфорнія). Адукацыю атрымаў у Каліфарнійскім універсітэце ў Берклі (1978) і ў Масачусецкім тэхналагічным інстытуце (1983). З 1986 па 2003 год працаваў у аддзяленні эмбрыялогіі Інстытута Карнегі (Балтымор, Мэрыленд). З 1989 прафесар Універсітэта Джонса Хопкінса. З 2003 года прафесар паталогіі і генетыкі ў медыцынскай школе Стэнфардскага ўніверсітэта.
Член Нацыянальнай акадэміі навук ЗША (з 2004) і Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук.