Эпамінонд

Эпамінонд
стар.-грэч.: Ἐπαμεινώνδας
Статуя Эпамінонда
Статуя Эпамінонда
Boeotarch[d]
372 да н.э. — 371 да н.э.
Boeotarch[d]
371 да н.э. — 370 да н.э.
Boeotarch[d]
370 да н.э. — 369 да н.э.
Boeotarch[d]
368 да н.э. — 367 да н.э.
Boeotarch[d]
363 да н.э. — 362 да н.э.
Нараджэнне не раней за 420 да н.э. і не пазней за 415 да н.э.
Смерць 362 да н.э.[2][1]
Бацька Палімніс[d]
Веравызнанне старажытнагрэчаская рэлігія[d]
Дзейнасць ваенная справа[4][1]
Прыналежнасць Фівы, Грэцыя
Камандаваў фіванскай арміяй
Бітвы
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эпамінонд (грэч. Επαμεινώνδας; каля 418 да н.э., Фівы — 362 да н.э., Мантынея) — старажытнагрэчаскі палкаводзец і дзяржаўны дзеяч.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

У 379 да н.э. удзельнічаў у дэмакратычным перавароце ў Фівах. У якасці беатарха (аднаго з вышэйшых ураднікаў Фіваў і Беатыйскага саюза) праводзіў антыспартанскую палітыку. У 371 да н.э. у бітве пры Леўктрах разбіў спартанскае войска, упершыню ў гісторыі ваеннага майстэрства скарыстаўшы прынцып канцэнтрацыі сіл на напрамку вырашальнага ўдару. Чатыры кампаніі Эпамінонда ў Пелапанесе (370 да н.э., 369 да н.э., 367 да н.э. і 362 да н.э. гг.) прывялі да падзення спартанскай гегемоніі ў Грэцыі. Загінуў у бітве пры Мантынеі.

Зноскі

  1. ↑ а б в г Эпаминонд // Малая советская энциклопедия / под ред. Н. Л. Мещеряков — 2 — Советская энциклопедия, 1936.
  2. ↑ (unspecified title) Праверана 5 мая 2017.
  3. ↑ Παυσανίας 8.11.5 // Апісанне Элады
  4. ↑ Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • Корнелий Непот, Книга о знаменитых иноземных полководцах, Москва, 2002 (пер. з лац.);
  • Ксенофонт, Греческая история, Санкт-Петербург, 1996 (пер. са старажытнагрэч.).