Эпіметэй | |
---|---|
стар.-грэч.: Ἐπιμηθεύς | |
Міфалогія | старажытнагрэчаская міфалогія |
Пол | мужчынскі пол |
Бацька | Япет[2][4][…] |
Маці | Клімена |
Браты і сёстры | Атлант[d][1], Menoetius[d] і Праметэй[2][3] |
Жонка | Пандора[2] |
Дзеці | Піра[d] і Prophasis[d] |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Эпіметэй (стар.-грэч.: Ἐπιμηθεύς, «які думае пасля», таксама Эпімефей) — у старажытнагрэчаскай міфалогіі тытан, сын Япета і Клімены (паводле Апаладора, Асіі)[5], брат Праметэя, Атланта і Менетыя.
Першы прыняў ад Зеўса дзяўчыну, створаную ім[6]. Эпіметэй не паслухаўся парады свайго брата-празорцы Праметэя і ажаніўся з Пандорай, якая, адкрыўшы куфэрак, падораны ёй Зеўсам, выпусціла на свет усе людскія беды, закладзеныя ў ім.