Эрнст Сарс | |
---|---|
Дата нараджэння | 11 кастрычніка 1835 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 27 студзеня 1917 (81 год) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Бацька | Мікаэль Сарс |
Маці | Марэн Сарс |
Род дзейнасці | гісторык, палітык, прафесар |
Месца працы | |
Альма-матар | |
Партыя | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Эрнст Сарс (11 кастрычніка 1835, Флуро, Флура, Согн-ог-Ф’юранэ, Нарвегія — 27 студзеня 1917, Осла, Нарвегія) — нарвежскі гісторык, педагог і палітык.
Эрнст Сарс нарадзіўся ў сям’і святара. У 1849 годзе паступіў у катэдральную школу ў Бергене. Пасля яе заканчэння ў 1853 годзе паступіў ва ўніверсітэт Хрысціяніі (цяпер Осла), дзе першапачаткова вывучаў медыцыну, але хутка перайшоў на гістарычны факультэт, ужо ў хуткім часе пачаў пісаць навуковыя працы. З 1860 па 1874 г. быў супрацоўнікам Нацыянальнай архіўнай службы Нарвегіі. З 1870 года чытаў ва ўніверсітэце Хрысціяніі лекцыі па гісторыі Нарвегіі і філасофіі пазітывізму, у 1874 годзе атрымаў вучонае званне прафесара. Супрацоўнічаў у шматлікіх навуковых часопісах, у тым ліку з «Nyt norsk Tidskrift» з 1877 па 1878 год і «Nyt Tidsskrift» з 1882 па 1887 год.
Быў актыўным дзеячам Ліберальнай партыі Нарвегіі і ў 1880-х гадах лічыўся адным з яе лідараў-тэарэтыкаў; быў паслядоўным прыхільнікам аддзялення Нарвегіі ад Швецыі. Выкладчыцкай дзейнасцю працягваў займацца да 1911 года.
Разам з Людвігам Людвігсенам Даа належаў да пакалення першых даследчыкаў «дацкага перыяду».
Як гісторык займаўся пераважна гісторыяй Нарвегіі з эпохі вікінгаў да сучаснасці. Быў прыхільнікам тэорыі «гістарычнай эвалюцыі». Галоўныя працы: Norge under hans Forbindelse med Danmark (1858—1864), Billeder fra Historien af Norge (1872—1877), Udsigt over den norske Historie (1873).