Эрэб

Эрэб
Ἔρεβος
Міфалогія Старажытнагрэчаская міфалогія
Тлумачэнне імя Цемра
Грэчаскае напісанне Ἔρεβος
Лацінскае напісанне Erebus
Пол Мужчынскі
Занятак бог вечнай цемры
Бацька Хаас
Маці Імгла
Браты і сёстры Нюкта і Эрот
Жонка Нюкта
Дзеці Эфір, Гемера, Танатас, Гіпнас, Немязіда, Эрыс, Кера, Мом.
Перыяд жыцця несмяротны

Эрэ́б (стар.-грэч.: Ἔρεβος, «цемра»; → лац.: Erebus) — у грэчаскай міфалогіі[1] увасабленне вечнай цемры. Згадаюць у «Адысеі» (X 527) і ў «Касмагоніі» Алкмана[2].

Паводле Гесіёда, Эрэб нарадзіўся з Хааса, брат Ночы (Нюкты), якая нарадзіла ад яго Гемеру (дзень) і Эфіра (святло)[3].

Паводле іншых аўтараў, ад яго Нюкта таксама нарадзіла Танатаса (Смерць), Гіпнаса (Сон), Немезіду (Адплату), Керу (Гвалтоўную смерць; часам пад імем Кер выступае некалькі багінь), Мома (бога зласлоўя), Эрыс (Разлад), Гераса (Старасць), Аніра (Прарочыя і хлуслівыя сны), а таксама Харона, перавозчыка памерлых у Аід.

У выкладзе Гігіна, Эрэб нарадзіўся ад Хааса і Імглы, ад Ночы і Эрабы нарадзіліся Лёс, Старасць, Смерць, Скон, Устрыманасць, Сон, Сны, Амур, Эпіфрон, … Парфірыён, Эпаф, Разлад, Бяда, Распушчанасць, Немесида, Евфросина, Сяброўства, Міласэрнасць, Стыкс, тры Паркі (Клато, Лахесіс, Атропас) і Гесперыды (Эгла, Гесперыя, Эрыка)[4].

Зноскі

  1. ↑ Мифы народов мира. В 2 т. Т.2. — М., 1991-92. — С.666
  2. ↑ Фрагменты ранних греческих философов. Ч.1. — М., 1989. — С.80
  3. ↑ Гесіёд. Тэагонія 123—125
  4. ↑ Гігін. Міфы. Уводзіны 1

Гл. таксама

[правіць | правіць зыходнік]