Юзаф Вейсенгоф

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Вейсенгоф.
Юзаф Вейсенгоф
польск.: Józef Weyssenhoff
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 8 красавіка 1860(1860-04-08)[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 6 ліпеня 1932(1932-07-06)[1] (72 гады)
Месца смерці
Пахаванне
Грамадзянства
Бацька Міхал Ежы Францішак Вейсенгоф[d]
Маці Ванда з Лубенскіх[d]
Альма-матар
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці пісьменнік, літаратурны крытык, паэт
Гады творчасці 1875[3] — 1932[3]
Жанр проза, паэзія і літаратурная крытыка
Узнагароды
залаты крыж Заслугі афіцэр ордэна Адраджэння Польшчы
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Юзаф Вейсенгоф (польск.: Józef Weyssenhoff; 8 красавіка 1860, с. Каляна Люблінскай губерні Царства Польскага — 6 ліпеня 1932, Варшава) — польскі празаік, паэт, літаратурны крытык.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Нашчадак старадаўняга баронскага роду, які пасяліўся ў Лівоніі ў XVII стагоддзі. Нарадзіўся на Падляшшы ў маёнтку бацькі. Дзяцінства правёў у Вільні, скончыў варшаўскую гімназію. У 1879—1884 гадах вывучаў права ва ўніверсітэце Дэрпта. Пазней займаўся гаспадаркай у маёнтку.

З 1891 года жыў у Варшаве, дзе з 1896 года выдаваў і рэдагаваў выданне «Бібліятэка Варшаўская» («Biblioteka Warszawska»). У маладосці славіўся гулякам і карцёжнікам[4] Падарожнічаў па Еўропе. Тры гады провёл ў Штэгліцы пад Берлінам.

Пасля здушэння рэвалюцыі 1905—1906 стаў актыўным прыхільнікам правай нацыяналістычнай партыі Нацыянальна-дэмакратычная партыя Польшчы.

Пасля кастрычніцкай рэвалюцыі і заканчэння Першай сусветнай вайны ў 1918 годзе пераехаў у Польшчу і пасяліўся ў Варшаве, а ў 1924 годзе, ужо будучы вядомым пісьменнікам, — у г. Быдгашчы.

Памёр у Варшаве ў 1932 годзе. Пахаваны на могілках Старыя Павонзкі.

Выбраныя творы

[правіць | правіць зыходнік]
  • Z Grecji (1894)
  • Za blekitami (1894)
  • Zaręczyny Jana Belzkiego (1894)
  • Pamiętnik (1903)
  • Syn marnotrawny (1905)
  • Spralacza (1905)
  • Litva (1905)
  • W ogniu (1905)
  • Unja (1910)
  • Puszcza (1915)
  • Soból i panna (1911);
  • Hetmani (1911)
  • Soból i panna (паляўнічы цыкл, 1913)
  • Cudno i ziemia cudneńska (1921)
  • Mój pamiętnik literacki (1925)
  • Gromada (1925)
  • Pisma, t. 1-13 (1927—1928)

Зноскі

  1. ↑ а б Józef Weyssenhoff // Brockhaus Enzyklopädie
  2. ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #122735641 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.
  3. ↑ а б RKDartists Праверана 3 верасня 2022.
  4. ↑ Аднойчы за картачным сталом у Пецярбургскім Яхт-клубе прайграў сваяку цара радавы маёнтак Самакленскі.

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • Błażejewski S., Kutta J., Romaniuk M. Bydgoski Słownik Biograficzny. Tom I.―Bydgoszcz, 1994. s. 113—114
  • Danowska E. Józef Weyssenhoff (1860—1932) — pisarz, bibliofil, kolekcjoner. Nieznane oblicze twórcy. ― Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego, Kielce 2015 ISBN 978-83-7133-638-6