Юліус фон Пфлуг | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
ням.: Julius von Pflug | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Дыяцэзія | Наўмбург-Цайцкая дыяцэзія[d] | ||||||
Папярэднік | Philip of the Palatinate[d] | ||||||
|
|||||||
Дыяцэзія | Наўмбург-Цайцкая дыяцэзія[d] | ||||||
|
|||||||
|
|||||||
Адукацыя | |||||||
Навуковая ступень | доктар багаслоўя[d] | ||||||
Дзейнасць | каталіцкі святар, багаслоў, каталіцкі біскуп | ||||||
Нараджэнне |
1499[1] |
||||||
Смерць |
3 верасня 1564[2] |
||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Юліус фон Пфлуг (ням.: Julius von Pflug; 1499—1564, Цайц, Саксонія-Анхальт — вядомы каталіцкі багаслоў Германіі, апошні каталіцкі біскуп у епархіі Наўмбург (1542—1564).
Паходзіў са старога саксонскага дваранскага роду. У 1510 годзе ва ўзросце адзінаццаці гадоў паступіў у Лейпцыгскі ўніверсітэт, дзе вучыўся пад кіраўніцтва вядомага тэолага і філосафа Петруса Мазелануса, пазней працягнуў вучобу ў Італіі ў Балонскім і Падуанскім універсітэтах. Атрымаў цудоўную багаслоўскую і гуманістычную адукацыю.
Вярнуўшыся на радзіму стаў канонікам Мейсенскага сабора. У 1521 стаў доктарам тэалогія.
Кар’еру багаслова пачаткаў на службе ў герцага саксонскага Георга Барадатага. У рэлігійных справах Пфлуг прытрымліваўся прымірыцельнага кірунку і спадзяваўся на магчымасць пагаднення з пратэстантамі. Ён браў удзел у рэлігійным дыспуце каталікоў з паплечнікам Лютэра — Філіпам Меланхтанам у Лейпцыгу (1534) і жыва цікавіўся пытаннем склікання сабору для спынення рэлігійнага расколу (1535 і наст.).
Імператар Свяшчэннай Рымскай імперыі Карл V даручыў яму прыняць удзел у дыспуце ў Рэгенсбургу ў красавіку 1541. У гэты ж час ён быў абраны біскупам Наўмбурга і Цайца, але курфюрст Іаган-Фрыдрых Вялікадушны супрацьпаставіў яму біскупа-пратэстанта, Амсдорфа.
Толькі пасля перамогі Карла V пры Мюльбергу ў 1547 Юліусу фон Пфлугу ўдалося ўступіць у кіраванне сваім біскупствам.
У 1548 годзе імператар даручыў яму разам з Гельдынгам і Іаанам Агрыкалам выпрацаваць рэлігійнае веравучэнне, якое прымірыла б пратэстанцтва з каталіцтвам. аўгсбургскі інтэрым 1548 года, якая з’явілася ў выніку, ставіла мэтай дасягненне канфесійнага адзінства ў імперыі і з’яўлялася галоўным чынам плодам працы фон Пфлуга.
У 1557 годзе яму яшчэ раз прыйшоўся прыняць удзел у рэлігійным дыспуце з пратэстантамі ў Вормсе, у якасці старшыні; падобна папярэднім дыспутам, і гэты застаўся без усякіх вынікаў. З гэтага часу апошні наўмбургскі біскуп адасобіўся ад усіх у сваёй дыяцэзіі, у якой пратэстанцтва хутка выцясняла каталіцтва.