Яан Коарт

Яан Коарт
эст.: Jaan Koort
Род дзейнасці скульптар, мастак
Дата нараджэння 6 лістапада 1883(1883-11-06)[1][2]
Месца нараджэння
Дата смерці 14 кастрычніка 1935(1935-10-14)[3][1][…] (51 год)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Жонка Mari Koort[d]
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Яан Коарт (эст.: Jaan Koort; 6 лістапада 1883, Соатага, Тартумаа — 14 кастрычніка 1935, Масква) — эстонскі скульптар, мастак і спецыяліст па кераміцы. Адзін са стваральнікаў нацыянальнай эстонскай мастацкай школы XX стагоддзі.

Нарадзіўся 6 лістапада 1883 года ў абшчыне Соатага парафіі Яаксі (сучасная воласць Тарту). З 1896 па 1900 гады вучыўся ў Тарту, а ў 1901 годзе навучаўся на курсах нямецкага Рамеснага таварыства. З 1902 па 1905 гады навучаўся ў Цэнтральным вучылішчы тэхнічнага малявання Штыгліца ў Санкт-Пецярбургу, але вымушаны быў пакінуць вучобу з-за ўдзелу ў рэвалюцыйных падзеях 1905 года.

З 1905 па 1908 гады навучаўся ў Парыжы, дзе займаўся скульптурай у Школе прыгожых мастацтваў і ў прыватных майстэрнях. Да 1915 года жыў у Парыжы.

У 1915—1916 гадах працаваў у Маскве, а ў 1916 годзе перасяліўся ў Тарту, дзе разам з Конрадам Мягі, Мікалаем Трыйкам і Крысцьянам Раўдам актыўна ўключыўся ў мясцовае мастацкае жыццё. Жыў у доме 35 на вуліцы Лай (на доме ўсталяваны барэльеф скульптара).

З 1921 па 1934 год жыў і працаваў у Таліне, дзе стварыў шэраг вядомых работ — скульптурныя свяцільнікі адміністрацыйнага будынка на плошчы Свабоды ў Таліне (цяпер — мэрыя Таліна) і скульптура «Казуля» ў Казіным садзе Таліна (1930, вуліца Нунэ). У 1921—1923 гадах працаваў выкладчыкам у Талінскай мастацка-прамысловай школе (папярэдніку Эстонскай акадэміі мастацтваў). З 1928 г. таксама займаўся керамікай, ствараючы ў асноўным партрэты ў тэхніцы высокага абпалу.

У 1921 і 1924 гадах працаваў у Парыжы, у 1927 годзе — у Аўстраліі. З 1934 года працаваў у СССР, куды хутка перавёз і сям’ю. Тэхнічны дырэктар керамічнага завода ў Гжэлі (СССР).

Хутка памёр 14 кастрычніка 1935 года ў Маскве ад пнеўманіі. Пахаваны ў Таліне на могілках Рахумяэ. У гонар мастака названы вуліцы ў Таліне і Тарту.

Увайшоў у складзены ў 1999 годзе па выніках пісьмовага і анлайн-галасавання спіс 100 вялікіх дзеячаў Эстоніі XX стагоддзя.