Я́блык (лац.: pomum) — шматнасенны плод, характэрны для раслін падсямейства Яблыневыя сямейства Ружавыя (такі тып пладоў, у прыватнасці, маюць яблыня, груша, кізільнік, глог, мушмула, айва, рабіна). У вузкім сэнсе — плод яблыні хатняй. Дробныя плады яблыневых, звычайна сабраныя ў суквецці, маюць назву яблычак (напрыклад, рабіна).
Яблык утвараецца з ніжняй завязі, якая ўзнікае ў ружовых дзякуючы наяўнасці гіпантыя — пашыранага кветкаложа, зрослыя з калякветнікам і падставай андрацэя. Па будынку яблык нагадвае ягаду.
Морфагенетычна яблык утвараецца з апакарпнага гінецэя. Гіпантый у яблыневых зрастаецца з плодалістікамі і часткова або цалкам закрывае іх, утвараючы ніжнюю завязь. Затым плодалісты аказваюцца пагружанымі ў мякаць, якая ўяўляе з сябе мезакарпій. Экзакарпій («скурка» яблыка) утвораны гіпантыем, на ім захоўваюцца рэшткі тычыначных нітак і чашалісцікаў. Такім чынам, яблык сабой уяўляе шматлістоўку, аброслую мякаццю гіпантыя.
Тыповы яблык сустракаецца ў большасці прадстаўнікоў падсямейства — яблыні, грушы, рабіны, айвы, але ў некаторых родаў (глог, кізільнік) насенне заключана ў цвёрдую адраўнелых абалонку, такі плён называюць касцянкападобным яблыкам.