Яўген Дзмітрыевіч Мілеўскі

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Мілеўскі.
Футбол
Яўген Мілеўскі
Поўнае імя Яўген Дзмітрыевіч Мілеўскі
Нарадзіўся 14 студзеня 1995(1995-01-14)[1] (30 гадоў)
Грамадзянства  Беларусь
Рост 186 см
Вага 78 кг[2]
Пазіцыя паўабаронца
Інфармацыя пра клуб
Клуб Беларусь Лакаматыў
Нумар 21
Клубная кар’ера[* 1]
2012—2018 Беларусь Гомель 79 (2)
2018 Беларусь ЮАС (Жыткавічы) 11 (0)
2019—2020 Беларусь Гомель 25 (1)
2021 Беларусь Хваля (Пінск) 27 (1)
2022— Беларусь Лакаматыў (Гомель) 54 (1)
Нацыянальная зборная[* 2]
2012 Беларусь Беларусь (да 17) 3 (0)
2013 Беларусь Беларусь (да 19) 2 (0)
2015 Беларусь Беларусь (да 21) 8 (1)
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 15 лютага 2024.
  2. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 15 чэрвеня 2015

Яўген Мілеўскі (нар. 14 студзеня 1995, Гомель) — беларускі футбаліст, паўабаронца гомельскага «Лакаматыва».

Клубная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Кар’еру пачаў у складзе «Гомеля», дзе гуляў за дубль. 17 мая 2013 года дэбютаваў у асноўным складзе «Гомеля». У другім сваім матчы за аснову, 24 мая 2013 года супраць БАТЭ, выйшаў на замену на 93-й хвіліне і праз хвіліну падаў вуглавы, пасля якога Аляксандр Карніцкі пераправіў мяч у сетку і прынёс «Гомелю» перамогу (2:1).

Пасля Мілеўскі ў сезоне 2013 згуляў яшчэ некалькі мачтаў за аснову «Гомеля». У сезоне 2014 доўгі час гуляў толькі за дубль, але ў канцы сезона 2014 стаў з’яўляцца ў стартавым складзе на пазіцыі апорнага паўабаронцы. У лістападзе 2014 года падоўжыў кантракт з «Гомелем»[3].

У сезоне 2015 ужо стаў асноўным апорным паўабаронцам каманды. У верасні і кастрычніку адсутнічаў з-за траўмы, пазней вярнуўся ў асноўны склад. Сезон 2016 разам з «Гомелем» правёў у Першай лізе і дапамог камандзе атрымаць перамогу ў турніры. У першай палове сезона 2017 гуляў у стартавым складзе каманды, пазней страціў месца ў аснове і стаў выступаць за дубль. У студзені 2018 года яшчэ на адзін год падоўжыў кантракт з клубам[4]. Аднак, у сезоне 2018 толькі ў трох матчах выйшаў на замену. У жніўні 2018 года перайшоў у жыткавіцкі ЮАС[5].

У студзені 2019 года стаў іграком сталічнага «Энергетыка-БДУ»[6], аднак ужо ў сакавіку па пагадненні бакоў пакінуў яго і далучыўся да рэчыцкага «Спадарожніка»[7], а праз два тыдні зноў стаў іграком «Гомеля»[8]. У першай палове сезона 2019 звычайна заставаўся на лаўцы запасных, з лета стаў часцей з’яўляцца ў стартавым складзе. У снежні 2019 года падоўжыў кантракт з гомельскім клубам[9]. У 2020 годзе звычайна выхадзіў на замену.

У пачатку 2021 года трэніраваўся з рэчыцкім «Спадарожнікам», а пазней далучыўся да пінскай «Хвалі», з якой у сакавіку падпісаў кантракт[10]. Пачынаў сезон у стартавым складзе каманды, з верасня стаў пераважна выхадзіць на замену. У студзені 2022 года па пагадненні бакоў пакінуў пінскі клуб[11] і неўзабаве стаў іграком гомельскага «Лакаматыва»[12], дзе замацаваўся ў стартавым складзе. У студзені 2023 года падоўжыў пагадненне з гомельскім клубам[13]. У студзені 2024 года зноў падоўжыў кантракт з «Лакаматывам»[14].

Міжнародная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Выступаў за юніёрскую зборную Беларусі.

16 студзеня 2015 года дэбютаваў у моладзевай зборнай Беларусі ў матчы супраць Туркменістана на Кубку Садружнасці. Усяго за зборную правёў 8 матчаў — усе ў першай палове 2015 года.

Дасягненні

[правіць | правіць зыходнік]

Статыстыка выступленняў

[правіць | правіць зыходнік]
Сезон Дывізіён Клуб Краіна Матчы Галы
2012 дубль Гомель Беларусь 14 0
2013 Д1 Гомель Беларусь 7 0
2014 Д1 Гомель Беларусь 7 0
2015 Д1 Гомель Беларусь 22 0
2016 Д2 Гомель Беларусь 24 2
2017 Д1 Гомель Беларусь 16 0
2018 (1) Д1 Гомель Беларусь 3 0
2018 (2) Д2 ЮАС Беларусь 11 0
2019 Д1 Гомель Беларусь 16 1
2020 Д2 Гомель Беларусь 9 0
2021 Д2 Хваля Беларусь 27 1
2022 Д2 Лакаматыў Беларусь 23 0
2023 Д2 Лакаматыў Беларусь 31 1

Крыніцы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ Evgeni Milevski // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ https://www.pressball.by/footballstat/evgeny_milevsky/
  3. ↑ "Гомель" продлил контракт с Милевским (руск.). football.by (21 лістапада 2014). Праверана 15 лютага 2024.
  4. ↑ "Гомель" продлил контракт с Милевским (руск.). football.by (12 студзеня 2018). Праверана 15 лютага 2024.
  5. ↑ Милевский перешел в ЮАС (руск.). football.by (9 жніўня 2018). Праверана 15 лютага 2024.
  6. ↑ Евгений Милевский перешел в "Энергетик-БГУ" (руск.). football.by (14 студзеня 2019). Праверана 15 лютага 2024.
  7. ↑ "Спутник" объявил о переходе Евгения Милевского (руск.). football.by (12 сакавіка 2019). Праверана 15 лютага 2024.
  8. ↑ Евгений Милевский вернулся в "Гомель". Это третий клуб, с которым футболист заключал контракт в межсезонье (руск.). football.by (26 сакавіка 2019). Праверана 15 лютага 2024.
  9. ↑ "Гомель" продлил контракты с Терещенко и Милевским (руск.). football.by (29 снежня 2019). Праверана 15 лютага 2024.
  10. ↑ Милевский, Теслюк и Ходенков стали игроками "Волны" (руск.). football.by (25 сакавіка 2021). Праверана 15 лютага 2024.
  11. ↑ Милевский и Теслюк расторгли контракты с "Волной" (руск.). football.by (25 студзеня 2022). Праверана 15 лютага 2024.
  12. ↑ Первая лига все-таки без "Крумкачоў", "Волна" без лучшего бомбардира, усиление "Локо" (руск.). football.by (3 лютага 2022). Праверана 15 лютага 2024.
  13. ↑ "Локомотив" продлил пятерых и расстался с двумя игроками (руск.). football.by (31 студзеня 2023). Праверана 15 лютага 2024.
  14. ↑ Евгений Милевский продлил контракт с «Локомотивом» (руск.)(недаступная спасылка). bel.football (26 студзеня 2024). Архівавана з першакрыніцы 15 лютага 2024. Праверана 15 лютага 2024.