Rambai marupakan salah sabuting buah nang ada di hutanan Kalimantan, dalam bahasa Indunisia urang manyambatnya tatap mamakai ngaran buah Rambai, buah nang bangaran latin Baccaurea motleyana ini rasanya manis bacampur masam.[1]
Buah Rambai tamasuk buah nang kalah saing lawan buah-buahan lain nang kaya Langsat, Mangga, Manggis, atawa Durian, marganya buah Rambai kada samanis kaya buah-buahan lain, lawan jua buah Rambai dianggap buah hutanan, imbahnya buah Rambai kada talalu banilai ekonomis bagi masyarakat.[2]
Amun diitihi panampakan luar batangnya, Batang rapun Rambai bamacam-macam bantuknya, ada nang babantuk sagitiga, ada nang babantuk satangah bulat, ada jua nang babantuk oblong atawa parsagi panjang. Balang kulit rapun Rambai bamacam-macam, ada nang babalang kuning, ada nang jingga bacampur habang, ada jua nang jingga bacampur habang tuha.[2]
Daun Rambai paling sadikit kawa kita pinandui matan dua macam putungan, ada nang putungannya oblong atawa sagi ampat panjang, ada jua nang putungannya melanset atawa intangan tangah daun talibar dari pada pangkal lawan hujungnya. Pangkal daunnya baisian putungan nang bamacam-macam jua, ada nang curing, tumpul, atawa babantuk nang kaya hati. Hujung daunnya ada pulang macam putungannya, ada nang parak curing, curing, lawan curing banar. Salihan pinggir daunnya ada nang barijing-rijing ada jua nang rata.[2]
Buah Rambai tumbuh barundun-rundun, warna kulit luar buah Rambai dipangaruhi tingkat kamasakan buahnya, ada nang bawarna putih, ada nang bawarna putih bacampur suklat, ada nang bawarna hijau, atawa bawarna suklat wara. Isi buah Rambai bahapat-hapat, dalam sabigi buah Rambai di dalamnya ada satu sampai tiga hapat bahkan ada jua nang sampai ampat hapat. Buah Rambai kawa tahan kada layu disimpan sampai tiga atawa ampat hari imbah diputik matan rapunnya.[2]
Panyabaran rapun Rambai sabujurnya luas, rapun Rambai kawa ditamuakan di Nagara India, Thailand, Semenanjung Malaysia, Filipina, sampai Kepulauan Pasifik. Amunnya di dalam nagri Rambai kawa ditamuakan di pulau Sumatera, Jawa, lawan Borneo.[3] Buah Rambai wayah ini kada talalu dikatahui banyak urang, tarutama bubuhan kakanakan. Habarnya rapun Rambai ditanam ulih Menteri Lingkungan Hidup dan Kehutanan Ibu Prof Dr Siti Nurbaya Bakar di dairah ibu kuta hanyar atawa IKN di Kalimantan Utara.[4]
Rambai sabujurnya bakaluarga lawan buah-buahan nang kaya Kapul lawan buah Jajantik. Ciri nang mambidaakan Rambai lawan dua janis buah tadi yaitu, buah Kapul basian kulit buah nang kandal, amun buah Jajantik ukurannya paling halus amun dibanding lawan Kapul atawa Rambai. Rapun Rambai kawa hidup di dairah baruh lawan sungai, Rambai tahan hidup di tanah nang tarandam banyu. Marga kundisi hidupnya nang di dairah banyu, parkambang biakan Rambai tajadi sacara alamiah mamanpaatakan aliran banyu sungai atawa baruh nang mambawa biginya larut.[5]
Rambai baisian banyak banar manpaat, biarpun tamasuk kadalam buah hutanan nang kada talalu dianggap baharaga, Rambai banyak diulah gasan ubat herbal, tumatan batang, daun sampai buahnya. Babarapa cuntuh manpaat buah Rambai misalnya, batang intangan dalam rapun Rambai kawa digunaakan gasan ubat panyakit mata bangkak, sadangkan kulit batangnya kawa digunaakan gasan ubat radang lawan kawa jua gasan palindung kulit manusia. [6]
Kulit buah Rambai mangandung alkaloid, fenolik, lawan flavonoid nang bapungsi gasan antioksidan, anti radang, antiinflamasi, lawan antimikroba. Pamanpaatan kulit buah Rambai salain gasan ubat herbal kawa jua gasan mangurangi ratik-ratik kulit buah Rambai nang tabuang.[7]
Daun Rambai kawa jua dimanpaatakan gasan ubat panyakit cacar, ubat bahiraan, lawan kawa jua maubati kulit nang luka bakas tapangkung. Alasan daun Rambai baisian manpaat nang kaya ini marganya ada zat-zat kandungan nang ada dalam daun Rambai baisi kamampuan mahambat hidup bakteri Escherichia Coli nang manyababakan panyakit di atas.[8]
Sari kulit buah Rambai diyakini kawa jua maubati payakit kancing manis atawa daiabetes,[9] tagal panggunaan sari kulit buah Rambai ini parlu panalitian nang lilip, salah sabuting nang parlu ditaliti manganai barapa dosis sari kulit buah Rambai nang pas lawan aman digunaakan manusia. Panalitian nang mamakai Tikus gasan uji cubanya manamuakan fakta bahwa amun kabanyakan dosis mamakai sari kulit Rambai kawa maulah hati rusak atawa urang manyambat nekrosis. Dosis nang aman digunaakan yaitu sabanyak 1600 mg/kg BB.[10]
Buah-buahan nang barasa masam biasanya mangandung vitamin C, buah Rampai damintu jua, dalam 100 gr buah Rambai mangandung 0,332 mg vitamin C.[1] Pangambangan manpaat buah Rambai di Kalimantan Selatan kawa kita itihi matan Desa Pagatan wayah pandemi covid-19 sumalam, masyarakat di dairah sana baulah sirup nang bahan bakunya matan buah Rambai. Sirup ini diyakini kawa manguatakan sistem imun di awak urang nang manginum, marganya sirup ini banyak mangandung vitamin A, B1 lawan C, pas banar amunnya dinginum wayah pandemi covid-19.[11] Di Kampung Sungai Rasau kacamatan Kurau kabupatin Tanah Laut, Rambai dijadiakan sirup jua ulih masyarakat, haraga sabutul sirup ukuran 200 ml 15 ribu rupiah. Walaupun balum talalu banyak nang baminat, tagal suah urang matan Jakarta manukari sirup Rambai ini, salihan sirup Rambai ulahan masyarakat Sungai Rasau ini sudah tadaptar di BPOM.[12]
Kulit buah Rambai sabujurnya kawa jua diulah gasan makanan, panalitian di masyarakat suku Dayak Banyadu Prupinsi Kalimantan Barat mamadahakan bahwa kulit Rambai kawa dimakan.[13]
|title=
pada posisi 59 (bantuan)