Ate (Provañs)

Krogit e-barzh !
Un danvez pennad eo ar pennad-mañ ha labour zo d'ober c'hoazh a-raok e beurechuiñ.
Gallout a rit skoazellañ Wikipedia dre glokaat anezhañ. 

Ur pennad Ate zo ivez.

Ate
Anv okitanek	Ate
Anv gallek (ofisiel)	Apt
Bro	Provañs
Melestradurezh
Stad	Frañs
Rannvro	Provence-Alpes-Côte d'Azur
Departamant	Vauclusa
Arondisamant	Ate (pennlec'h)
Kanton	Ate (pennlec'h)
Kod kumun	84003
Kod post	84400
Maer Amzer gefridi	Olivier Curel 2014-2020
Etrekumuniezh	Pays d'Apt-Pont Julien
Lec'hienn web	http://www.apt.fr
Poblañsouriezh
Poblañs	10 889 ann. (2020)[1]
Stankter	244 ann./km²
Douaroniezh
Daveennoù lec'hiañ	43°52′37″N 5°23′49″E
Uhelderioù	bihanañ 170 m — brasañ 567 m
Gorread	44,57 km²
kemmañ

Ate (At en okitaneg; Ate, e provañseg) zo ur gumun ur gêr eus kreisteiz Bro-C'hall, en departamant Vauclusa hag er rannvro Provence-Alpes-Côte d'Azur (PACA), e gevred Bro-C'hall. Pennlec'h arondisamant Ate eo, gant 6 kanton ha 56 kumun enni.

Er bloavezh 2020 e oa 10 889 a annezidi hag a reer Aptésiens anezho e galleg.

Douaroniezh

War ar stêr Calavon, emañ Ate, etre menezioù al Luberon er c'hreisteiz hag uhelgompezenn Albion en hanternoz, er reter da gêr Cavaillon.

Anv

Via Domitia

Stummoù skrivet

• Colonia Iulia Apta (CIL, XII, 1114, 1116, 1118)
• Apta Iulia (gobedoù Vicarello; It. Ant. & Taolenn Peuntinger)
• Apta Iulia Vulgentium (Plinus, Hist. Nat. III, 4, 36)
• Civitas Aptensium (Not. Gall. XVI, 2)^[2]

Gerdarzh

• Apta = eus ur wrizienn kent-latin (marteze ligur HATH); (marteze anv menez ?)^[3]
• Iulia = diwar anv Julius Caesar;
• Vulgentium = eus anv ar bobl Vulgentii

Ardamezioù

Istor

Apt a zo bet savet war urzh Julius Caesar, e 45 kent JK, war an hent roman Via Domitia, eus Italia da Spagn, hag o trezĩ, douar ar Vulgented. Meneget eo gant Strabo (IV, 1, 3).

Monumantoù ha traoù heverk

• 
  Ar befrez.
• 
  An iliz-veur.
• 
  An isprefeti.

Kêrioù gevellet

• Boussu (Belgia) abaoe 1981
• Bakel (Senegal) abaoe 1982
• Thiene (Italia) abaoe 1992

Liammoù diavaez

• Lec'hienn ar gumun

Lervlennadur

• Pierre-A. Clément & Alain Peyre ː La voir domitienne. De le Via Domitia aux routes de l'an 2000. Presses du Languedoc. 1991
• Albert Dauzat & Charles Rostaing ː Dictionnaire étymologique des noms en lieux en France. Larousse, 1963; Guénégaud, 1978.)
• Paul-Albert Février ː Topographie chrétienne des cités de la Gaule, des origines au milieu du VIIIè siècle. II. Provinces ecclésiastiques d'Aix et d'Embrun (Narbonensis Secunda & Alpes Maritimae) . De Boccard. Paris. 1986
• Yan Loth ː Tracé d'itinéraires en Gaule romaine (milieu Vè siècle). Editions Amatteis. 77190. Dammarie-les-Lys. 1986

Notennoù ha daveennoù

1. Roadennoù ofisiel e lec'hienn an EBSSA
2. Paul-Albert Février, p. 30
3. Dauzat & Rostaing, p. 23

Levrlennadur

• Pierre-A. Clément & Alain Peyre ː La voir domitienne. De le Via Domitia aux routes de l'an 2000. Presses du Languedoc. 1991
• Albert Dauzat & Charles Rostaing ː Dictionnaire étymologique des noms en lieux en France. Larousse, 1963; Guénégaud, 1978.)
• Paul-Albert Février ː Topographie chrétienne des cités de la Gaule, des origines au milieu du VIIIè siècle. II. Provinces ecclésiastiques d'Aix et d'Embrun (Narbonensis Secunda & Alpes Maritimae) . De Boccard. Paris. 1986
• Yan Loth ː Tracé d'itinéraires en Gaule romaine (milieu Vè siècle). Editions Amatteis. 77190. Dammarie-les-Lys. 1986

Daveoù ha notennoù