Carlisle, distaget [ˈkɑrlaɪl] (er vro) ha [kɑrˈlaɪl] (e lec'h all) (Caerliwelydd e kembraeg, bet brezhonekaet e Kêrliouelez[1], ha Cathair Luail e gouezeleg Skos) zo ur gêr e gwalarn Bro-Saoz, e Cumbria, nepell diouzh harzoù Bro-Skos, ha da lesanv dezhi dre-se The Border City (kêr an harzoù) pe The Great Border City (kêr vras an harzoù), brudet hec'h iliz-veur hag he c'hastell.
ASC, bloaz 1092 : "In this year king William went north to Carlisle with a great levies, ans restored the town, and built the castle. He drove out Dolfin who had formely ruled that district, and garrizoned the castle with his men. ..." = "Er bloaz se, ar roue Gwilherm a yeas d'an hanternoz gant meur a strollad-emgann, hag a adsavas kêr, hag a savas ar c'hastell. Lakaat a reas Dolfin war dec'h, hag a oa bet en araok e penn ar bann se, hag e stalias e dud er c'hastell ..."[4]
Luguvalium / Caer Liwelid / Carlisle en em gav e penn pellañ genoù (pe aber, pe loc'h e gouezeleg) ar stêr Eden, ket a-sonn, evel just, mes a-led, e-lec'h en em gav dour dous gant an dour sal.
Ar genoù, pe an aber, a zo lavaret loc'h e gouezeleg (> lac; lennvor).
Hag he-se, tu ez eus da welout kastell Luguvalium / Caer Liwelid / Carlisle dre skeudenn ur c'hastell er foñs ul loc'h, deut da vezañ er vojenn unchâteau au fond du lac (hud evel-just !)
Sant Padrig a vefe ganet e Bannaven Taberniae (pe Banna Venta Berniae), e-kichen Carlisle, en 385. Gwelout breutadenn gant Rivet & Smith, appendix, p. 511-512