Un thrall (Norseg kozh/Islandeg: þræll, Norvegeg: trell, Daneg: træl, Svedeg: träl) a oa ur sklav pe serv en douaroù skandinavian da vare ar Vikinged. En hensaozneg e veze lavaret þēow. Statud ur þræll pe þēow a oa disheñvel a-grenn diouzh statud an dud dieub (karl, ceorl) ha tud an noblañs (jarl, eorl). E latin krennamzerel pe e lezennoù kozh ar C'hermaned e veze graet servus anezho. An aozadur sokial gladdalc'hel gant ar served a gendalc'has betek ar Grennamzer uhelañ.
Ar Thrall-ed e oa ar renk labourerien izelañ er gevredigezh skandinavian. Ar re-se a oa a orin norzheuropat ha lakaet da sklaved abalamour d'o dle, ma oant prizonidi brezel, pe bugale served all. Ar Thrall-ed e Skandinavia n'o doa gwir ebet, o doareoù bevañ a oa liammet-tre gant o mistri. Un ekonomiezh sklaved a oa graet ganto. An ekonomiezh-se a oa unan o tont eus ar skrapadennoù, ar sklaved a oa teñzorioù-brezel hag un diazez d'an ekonomiezh Viking.
Lod eus an istorourien a lavar e oa un tregont bennak a sklaved e pep tiegezh viking, darn anezho en gwirionez a oa perc'henn war unan pe zaou d'ar muiañ. E 1043, Hallvard Vebjørnsson, mab un noblañs lec'hel eus distrig Lier, a voe lazhet pa glaske difenn ur vaouez thrall diouzh ur strollad tud a rebeche dezhi bezañ laer. An Iliz a savas a-du a-grenn gant e obererezh, lakaet e voe da verzher ha santelaet evel Sant Hallvard, sant patrom Oslo.
Mare an argadennoù Viking a oa aet goustadik da get en XIvet kantved ar pezh a oa bet fin an tapout sklaved.