Administrativna podjela Osmanskog Carstva

Osmansko Carstvo, 1481–1683.

Zajedno s njegovim pokrajinama, Osmansko Carstvo sastojalo se od tri sizerenske države (Krimski Kanat, Vlaška i Moldavija) i Transilvanije, kneževine pod sizerenstvom Porte.

Pokrajine

[uredi | uredi izvor]

Osmansko Carstvo bilo je podijeljeno na pokrajine zvane vilajeti, beglerbegluci (beglerbegovine), ejaleti ili pašaluci. U različita vremena njihov se broj mijenjao, od 36 do nešto iznad 20, da bi mnoge od njih bile izgubljene tokom Prvog svjetskog rata. Na vrhuncu moći Carstvo je imalo 29 pokrajina. Rumelija i Anadolija bile su pod direktnom upravom sultana. Preostalih 27 kontrolisali su begler-bezi ili valije (guverneri).

Rumelija Anadolija Rum
Karaman Asirija Egipat
Sirija Dijarbakir Kurdistan
Dulgadir Egejska ostrva Erzurum
Van Šehrizor Vilajet Bagdad
Buda Bosna Temišvar
Kanjiža Özi (Očakov) Trabzon
Tripoli Kipar Tunis
Moreja (Peloponez) Alžir al-Hasa
Alepo Mosul Basra
Hidžaz Vlaška (sizerenstvo) Moladvija (sizerenstvo)
Kirmsko kanstvo (vazalska država) Transilvanija (pod osmanskim sizerenstvom)

Poslije 1861. također je stvoren autonomni Vilajet Liban, koji je proizvod evropskog pritiska da se maronitskim kršćanima dadne domovina.

Potpokrajine

[uredi | uredi izvor]

Osmanlijske pokrajine dalje su se dijelile na manje upravne jedinice poznate kao sandžaci, kojima je upravljao sandžak-beg. Ovi su se zatim dijelili na timare i zeamete ili zijame. No, neki sandžaci, poput Jerusalemskog, nisu bili dio pokrajine.

Sandžaci su također mogli biti podijeljeni u kapetanije ili kaptanluke (turski: kaptanlık).

Vanjski linkovi

[uredi | uredi izvor]