Aškalije (srpski: Ашкалије ), takođe Haškalije (srpski: Хашкалије), i balkanski Egipćani (srpski: Балкански Египћани; albanski: Komuniteti i Egjiptianëve të Ballkanit ; makedonski: Ѓупци ) su etničke kulturne manjine koje govore albanski (priznate zajednice), međusobno nepovezane, koje uglavnom naseljavaju Kosovo, a u slučaju balkanskih Egipćana i Albaniju. Zbog nedostatka studija, zajednice na Kosovu se često grupišu na osnovu njihove boje kože. Prije rata na Kosovu 1999. godine, Aškalije su se registrovale kao Albanci.[1]
Tokom Kosovskog rata, kosovski Aškalije su raseljene kao izbjeglice u Albaniju, Srbiju i Makedoniju i čitavu Zapadnu Evropu, poput Njemačke i Francuske. Aškalijski identitet nastao je 1999. godine, jer su pokušavali da pokažu svoj proalbanski stav i da se razlikuju od Roma.[2]
Prvi dolazak balkanskih Egipćana bio je tokom željeznog doba, u vrijeme vladavine Setija I i Ramzesa II, koji su uvozili gvožđe na Balkan. Prema Herodotovim tekstovima, tokom antičkog perioda, među Grcima i drugim balkanskim stanovništvom, u njihovom susjedstvu su živjeli ljudi egipatskog porijekla. Štaviše, na Balkanu su sačuvani neki hramovi boginje Izide, a najpoznatiji su oni u modernom Ohridu i Bitolju.[3]
Njihovo prisustvo na Balkanu spominje se kroz antiku i srednji vijek. Smatra se da je spominjanje imena mjesta (Agѹpovy klѣti, Agupovy klěti ) iz 14. vijeka u Rilskoj povelji Ivana Aleksandra Bugarskog povezano sa balkanskim Egipćanima prema nekim autorima, kao što je Konstantin Josef Jireček.[4][5]
Aškalije tvrde da su nastali u Perziji, sadašnjem Iranu, u 4. vijeku prije nove ere ( Aškal, Gilan, Iran). Postoje i druge teorije o Aškalijama koje dolaze iz Turske, iz sela koje se zove Aškale (Okrug Erzurum u Turskoj), ili su možda migrirali prije milenijuma iz grada Aškalona (Izrael).