Ovaj članak nije preveden ili je djelimično preveden. |
Moguće je da članak ne poštuje standarde Wikipedije na bosanskom jeziku. |
Ovom članku potrebna je jezička standardizacija, preuređivanje ili reorganizacija. |
Boston Celtics | |||
---|---|---|---|
Konferencija | Istočna | ||
Divizija | Atlantska | ||
Osnovan | 6. juni 1946. | ||
Historija | Boston Celtics 1946–trenutno | ||
Dvorana | TD Garden | ||
Lokacija | Boston, Massachusetts | ||
Boje | Zelena, zlatna, crna, smeđa, bijela[1][2][3] | ||
Predsjednik | Rich Gotham | ||
Generalni menadžer | Brad Stevens | ||
Glavni trener | Joe Mazzulla | ||
Vlasnik | Boston Basketball Partners (CEO: Wyc Grousbeck) | ||
Pripojen | Maine Celtics | ||
Prvaci | 18 (1957, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1966, 1968, 1969, 1974, 1976, 1981, 1984, 1986, 2008, 2024) | ||
Konferencijske titule | 11 (1974, 1976, 1981, 1984, 1985, 1986, 1987, 2008, 2010, 2022, 2024) | ||
Divizijske titule | 33 (1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1980, 1981, 1982, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988, 1991, 1992, 2005, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2017, 2022, 2023, 2024) | ||
Penzionisani brojevi | 23 (00, 1, 2, 3, 6, 10, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 21, 22, 23, 24, 25, 31, 32, 33, 34, 35, LOSCY) | ||
Veb-sajt | celtics | ||
|
Boston Celtics profesionalni je košarkaški klub iz Bostona[4] koji igra u NBA-ligi. Osnovan je 1946. Celticsi igraju u dvorani TD Banknorth Garden. Poznati su po bojama kluba, zelenoj i bijeloj, koje su simboli irske kulture u Americi. Vlasnik kluba jest Wyc Grousbeck, glavni trener jest Ime Udoka, a generalni menadžer Brad Stevens.
Celticsi igraju u Atlanskoj diviziji u Istočnoj konferenciji već više od 60 godina. Imaju 18 NBA-titula, najviše od svih ekipa. Bili su dominantni od 1959. do 1966.
Celticsi su osnovani 1946. i jedan su od košarkaških klubova u Americi i prisustvuju u najjačoj košarkaškoj ligi NBA. Godine 1950. Boston Celticsi su na draftu prvi birali jednog afroameričkog igrača, Chuck Cooper. Celticsi su se teško mučili u početku svog nastajanja dok za glavnog trenera nisu odlučili dovesti Reda Auerbacha. Prvi veliki igrač koji je došao u tim bio je Bob Cousey, koga Auerbach na početku nije htio. Cousey je najprije trebao otići u Chicago Stags, no kad je saznao da je ta ekipa bankrotirala, otišao je u Celticse. Nakon sezone 1955/56. Auerbach je iznenadio sve svojim razmjenom igrača. Poslao je višegodišnjeg All-Star i budućeg člana Kuće slavnih, Eda Macauleya, u St. Louis Hawks za prava na Cliffa Hagana i prava Hawksa na 1. pika runde. Nakon pregovora s Rochester Royalsima, Auerbach je uzeo Bill Russella i Tommyja Heinsohna. Russell i Heinsohn izvanredno su funkcionirali s Couseyem. Sredinom te sezone Russell je otišao sa SAD-om na Olimpijske igre, a Celticsima se pridružio početkom sezone 1956/57.
Russell se pridružio Celticsima u decembru 1956. i nakon toga je igrao svaki susret i NBA finale protiv St. Louis Hawks gdje su ih porazili u 7 susreta i osvojili 1. od 17 naslova prvaka. 1958. godine Celticsi su ponovo došli do NBA finala, gdje su opet igrali sa St. Louis Hawksima i izgubili u 6 susreta. Svejedno Celticsi su te godine dobili K. C. Jonesa i tada je počela igrati velika ekipa. U sezoni 1959. s Couseyem na jedinici, Russellom na petici i Heinsohnom na trojci Celticsi su osvojili NBA titulu nakon što su u finalu pomeli Minneapolis Lakerse. Dok je trener tima bio Auerbach, Celticsi su osvojili još 8 naslova NBA prvaka, odnosno 7 u nizu. Tokom tog doba Celticsi su se susreli s Lakersima u finalu 6 puta i otad je među njima došlo do velikog rivalstva. 1964. godine Auerbach je u prvoj petorci imao svih pet igrača Afroamerikanaca. Nakon osvojenog naslova 1966. Auerbach se povukao, a tada je Bill Russell preuzeo Celticse kao igrač i kao trener. Auerbach je tada preuzeo funkciju generalnog direktora i na toj je poziciji ostao do 1980. I tako te godine Celticsi su sanjali o novom naslovu, no Philadelphia 76ersi pokvarili su im planove jer su ih dobili u finalu Istočne konferencije. Kako je ekipa starila, svi su mislili da je ovo kraj ere Celticsa, ali oni su iznenadili i osvojili još dva naslova 1968. i 1969, pobijedivši oba puta Lakerse u finalu.
1970. godine počela je obnova tima, Celticsi su zabilježili prvi negativni skor nakon sezone 1949/50, prije Auerbachovog dolaska. Doduše, sa dolascima Davea Cowensa, Paula Silasa i Jo-Joa Whitea Celticsi su ponovo počeli dominirati. Nakon što su izgubili u finalu Istočne konferencije 1972, ponovo su se okupili i odlučili sezonu 1972/73. zaključiti kao najbolji tim Istočne konferencije s izvrsnim omjerom pobjeda i poraza 68-14. No sezona je završila razočarenjem nakon što su pali u 7 susretu s New York Knicksima u finalu Istočne konferencije i postali najbolji tim s najboljim omjerom koji nije ušao u finale. Celticsi su se vratili sljedeće sezone i pobijedili Milwaukee Buckse u NBA finalu 1974, osvojivši svoju 12. titulu. Oba sastava su pobijedili po dva puta i onda su Celticsi pobijedili u petom susretu, ali, na njihovu žalost, izgubili su šesti put kad je Kareem Abdul-Jabbar postigao koš u posljednjoj sekundi i odveo Milwaukee Bucks u sedmi susret. U tom susretu za Celticse je heroj bio Cowens, koji je postigao 28 poena i Celticsi su tako osvojili titulu prvi put u pet godina. 1976. godine Boston je ponovo osvojio naslov tada pobijedivši u finalu Phoenix Sunse u 6 susreta. Finale te godine ostalo je zabilježeno kao jedan od najvećih susreta u historiji NBA.
1940-e
1950-e
1960-e
1970-e
1980-e
1990-e
2000-e
Ovaj odlomak ili njegov dio sadrži zastarjele podatke. |
NBA prvak | NBA finalist | Istočna konferencija (doigravanje) | Istočna konferencija (regularno) | Altantska divizija |
---|---|---|---|---|
1957. | - | 1957. | 1957. | |
- | 1958. | 1958. | 1958. | |
1959. | - | 1959. | 1959. | |
1960. | - | 1960. | 1960. | |
1961. | - | 1961. | 1961. | |
1962. | - | 1962. | 1962. | |
1963. | - | 1963. | 1963. | |
1964. | - | 1964. | 1964. | |
1965. | - | 1965. | 1965. | |
1966. | - | 1966. | - | |
1968. | - | 1968. | - | |
1969. | - | 1969. | - | |
- | - | - | - | 1972. |
- | - | - | - | 1973. |
1974. | - | 1974. | - | 1974. |
- | - | - | - | 1975. |
1976. | - | 1976. | - | 1976. |
- | - | - | - | 1980. |
1981. | - | 1981. | - | 1981. |
- | - | - | - | 1982. |
1984. | - | 1984. | - | 1984. |
- | 1985. | 1985. | - | 1985. |
1986. | - | 1986. | - | 1986. |
- | 1987. | 1987. | - | 1987. |
- | - | - | - | 1988. |
- | - | - | - | 1991. |
- | - | - | - | 1992. |
- | - | - | - | 2005. |
2008. | - | 2008. | - | 2008. |