Donji dom jest jedan od dva doma dvodomnog zakonodavnog tijela, a drugi dom je gornji dom.[1] Uprkos svojoj zvaničnoj poziciji "ispod" gornjeg doma, u mnogim zakonodavnim tijelima širom svijeta, donji dom je počeo da ima veću moć ili na drugi način vrši značajan politički uticaj. Donji dom je obično veći od dva doma, što znači da su njegovi članovi brojniji.
U poređenju sa gornjim domom, donji domovi često pokazuju određene karakteristike (iako se razlikuju po nadležnostima).
- U parlamentarnom sistemu, donji dom;
- U savremenom dobu, ima mnogo više moći, obično na osnovu ograničenja protiv gornjeg doma.
- Može na neki način nadjačati gornji dom.
- Može glasati o nepovjerenju Vladi, kao i glasati za ili protiv bilo kojeg predloženog kandidata za šefa vlade na početku parlamentarnog mandata.
- Izuzeci su Australija, gdje Senat ima značajnu moć približnu onoj Predstavničkog doma, te Italija i Rumunija, gdje Senat ima potpuno ista ovlaštenja kao i Predstavnički dom.
- U predsjedničkom sistemu, donji dom:
- Donji dom također ima isključiva ovlaštenja u nekim područjima.
- Ima isključivu moć opoziva izvršne vlasti (gornji dom tada pokušava opoziv).
- Obično inicira zakone koji se odnose na prisvajanje/nabavku.
- Uvijek biran direktno, dok gornji dom može biti biran direktno, indirektno ili uopšte nije biran.
- Njegovi članovi mogu biti birani sa drugačijim sistemom glasanja u odnosu na gornji dom.
- Većina naseljenih administrativnih podjela bolje je zastupljena nego u gornjem domu; zastupljenost je obično proporcionalna broju stanovnika .
- Biran češće.
- Izabrani svi odjednom, a ne postupno.
- U parlamentarnom sistemu, može biti raspušten od strane izvršne vlasti.
- Više članova. Sa značajnim izuzetkom Doma lordova
- Ima potpunu ili početnu kontrolu nad budžetom, snabdijevanjem i monetarnim zakonima.
- Niža dob za kandidaturu od gornjeg doma.
Od tadašnje vlade obično se traži da predstavi svoj budžet donjem domu, koji mora odobriti budžet. Rasprostranjena je praksa da računi za prihode (aproprijacije) potiču iz donjeg doma. Značajan izuzetak od ovoga je Dom delegata Zapadne Virdžinije u Sjedinjenim Američkim Državama, koji dozvoljava da računi prihoda potiču iz bilo kojeg doma.[2]