Ferman

Ferman je sultanov mandat ili dekret izdat na ustavnom nivou od strane sultana u Osmanlijskom carstvu.

Praktično, ferman je bio, i još uvijek može biti, bilo kakvo pismeno odobrenje odgovarajućeg islamskog zvaničnika na bilo kojem nivou vlasti.

Fermani Mehmeda II i Bajazida II - čuvani u crkvi Svete Marije od Mongola u Istanbulu

Primjeri fermana u Osmanlijskom carstvu

[uredi | uredi izvor]

Sultan Murat (26. oktobar - 23. novembar 1386)

[uredi | uredi izvor]

Sultan Murat I priznaje u ovom fermanu uredbu koju je izdao njegov otac Sultan Orhan (oko 1324-60). Dao je monasima sve što su imali za vrijeme vladavine njegovog oca, naredivši da ih niko ne može tlačiti ili tražiti njihovu zemlju. [1]

Sultan Mehmed IV (1648–1687)

[uredi | uredi izvor]

U ovom fermanu, monasi iz Svete Gore su izvještavali da službenici zaduženi za prikupljanje poreza dolaze kasnije nego što bi trebalo i da traže više novca nego što bi trebali.[2]

Reference

[uredi | uredi izvor]